Ενώ οι προβολείς έχουν στραφεί στα ενεργά μέτωπα σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή, στη Νότια Σινική Θάλασσα η κατάσταση επιδεινώνεται με γοργούς ρυθμούς.
Οι χώρες που περιβάλλουν τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας έχουν κατασκευάσει περισσότερα από 90 στρατιωτικά φυλάκια σε περίπου 70 τοποθεσίες στη διαφιλονικούμενη περιοχή, μετατρέποντας κατά καιρούς ημιβυθισμένους υφάλους ή απλούς βράχους σε κατοικήσιμα νησιά, σε μια προσπάθεια να εδραιώσουν τον έλεγχο επί της περιοχής. Αυτό προκύπτει από δορυφορικές εικόνες που αναλύθηκαν από την πρωτοβουλία Asia Maritime Transparency Initiative του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών (CSIS).
Τα κοιτάσματα πετρελαίου και τα αλιευτικά πεδία καθιστούν τα ύδατα της Θάλασσας της Νότιας Κίνας ελκυστικά, και οι διεκδικήσεις για νησιά (αλλά όχι για βράχους και υφάλους) θεωρείται ότι δημιουργούν δικαιώματα εκμετάλλευσης αυτών των πόρων. Επιπλέον, σημαντικοί θαλάσσιοι δρόμοι διασχίζουν την περιοχή, και η Κίνα εξισώνει τον έλεγχό τους με περιφερειακή και παγκόσμια ισχύ. Ενώ ο επανεκλεγείς Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είναι γνωστός για τη σκληρή στάση του απέναντι στην ασιατική υπερδύναμη, έχει επίσης απορρίψει στρατιωτικές αναπτύξεις στο εξωτερικό, καθιστώντας το ζήτημα μιας πιθανής κλιμάκωσης στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας πιο αμφιλεγόμενο για τους συμμάχους των ΗΠΑ, την Ταϊβάν και τις Φιλιππίνες.
Η διαμάχη γύρω από τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας διαρκεί αιώνες, αλλά εσχάτως επανέρχεται στο επίκεντρο λόγω των σχέσεων Κίνας-Ταϊβάν. Ωστόσο, η ιδέα ότι η Κίνα θα μπορούσε να ξεκινήσει μια πιθανή εισβολή στην Ταϊβάν επιτιθέμενη στα δύο φυλάκιά της στην περιοχή αποτελεί μόνο ένα μικρό μέρος μιας πολύ μεγαλύτερης, πολυμερούς σύγκρουσης.
Η Κίνα βρίσκεται συχνά σε αντιπαράθεση με άλλες χώρες στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, συμπεριλαμβανομένων και χωρών που θεωρούνται συνήθως σύμμαχοί της, όπως το Βιετνάμ. Ταυτόχρονα, η Ταϊβάν αντικατοπτρίζει πολλές από τις διεκδικήσεις της Κίνας στην περιοχή, καθώς ιστορικά θεωρεί τον εαυτό της ως τον νόμιμο κυβερνήτη όλης της κινεζικής επικράτειας, εμφανιζόμενη έτσι ως υπερασπιστής αλλά και ως επιτιθέμενος, διεκδικώντας νησιά που βρίσκονται μακριά από την επικράτειά της, όπως κάνει και η Κίνα.
Παρά την ασαφή προέλευσή τους σε βρετανικούς ναυτικούς χάρτες, οι διεκδικήσεις της Κίνας στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας είναι εκτενείς και εκτείνονται σε τοποθεσίες εντός των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ) άλλων χωρών. Για τις Φιλιππίνες, αυτό περιλαμβάνει την Ύφαλο Second Thomas, την οποία ελέγχουν αλλά διεκδικεί η Κίνα, και την Ύφαλο Scarborough, η οποία βρίσκεται υπό τον de facto έλεγχο της Κίνας λόγω συνεχούς παρουσίας της ακτοφυλακής της, παρά την απουσία κατασκευασμένων δομών. Η Κίνα επίσης διεκδικεί περιοχές στα Δυτικά Σπράτλις, που το Βιετνάμ θεωρεί αποκλειστικά δικά του, και έχει διαταράξει την εκμετάλλευση πετρελαίου και την αλιεία της χώρας εκεί. Το ίδιο έχει κάνει και στα νησιά Παρασέλ, τα οποία ελέγχει από στρατιωτική νίκη τη δεκαετία του 1970 και όπου μια αντιπαράθεση του 2014 σχετικά με την απόπειρα εγκατάστασης πλατφόρμας εξόρυξης πετρελαίου από την Κίνα έγινε πρωτοσέλιδο διεθνώς. Οι ακτές και των δύο χωρών βρίσκονται εντός 200 μιλίων από αυτήν τη δεύτερη ομάδα νησιών. Η Κίνα έχει κατασκευάσει εγκαταστάσεις σε 20 τοποθεσίες στα Παρασέλ.
Το Βιετνάμ έχει κατασκευάσει εγκαταστάσεις σε 21 τοποθεσίες στα νησιά Σπράτλι – τον μεγαλύτερο αριθμό μακράν – και βρίσκεται σε αντιπαράθεση με την Κίνα, η οποία κατέχει επτά αναπτυγμένους υφάλους εκεί, σχετικά με το ποιος είχε τον έλεγχο της ομάδας νησιών στο παρελθόν. Σύμφωνα με το BBC, το Βιετνάμ είναι πιο πιθανό να αποδείξει τον ισχυρισμό του. Στην αντιπαράθεση του με την Κίνα για ένα μέρος των Σπράτλις, οι Φιλιππίνες κέρδισαν μια σημαντική νίκη το 2016 στο διεθνές δικαστήριο, αλλά η επιτυχία δεν είχε πολλές πρακτικές συνέπειες. Τέλος, η Μαλαισία καταλαμβάνει πέντε χτισμένες τοποθεσίες στα Σπράτλις κοντά στην επικράτειά της, ενώ το Μπρουνέι διεκδικεί επίσης κάποιες, αλλά δεν έχει κατασκευάσει καμία.
You will find more infographics at Statista
