Στρατηγική ενεργής υπονόμευσης της κυβέρνησης Εθνικής Συνεννόησης της Λιβύης, πολιτικά, διπλωματικά και επικοινωνιακά, εφαρμόζει πλέον η ελληνική κυβέρνηση, τοποθετούμενη στο πλευρό του στρατάρχη Χαφτάρ, καθώς αναδεικνύει το αίτημα του προέδρου της Βουλής της χώρας για την άρση της διεθνούς νομιμοποίησης της και ανάδειξη του Κοινοβουλίου ως το μόνο διεθνώς αναγνωρισμένο όργανο, με αφορμή τα δύο Μνημόνιια που υπέγραψε η κυβέρνηση της χώρας.
Η ελληνική κυβέρνηση και τα φίλα προσκείμενα media δίνουν δημοσιότητα και έκταση στην επιστολή του προέδρου της Βουλής των αντιπροσώπων της Λιβύης, κίνηση που στόχο έχει είτε να αναγκάσει την κυβέρνηση της χώρας να αναθεωρήσει τη θέση της, είτε να την υπονομεύσει ώστε να αποδομηθεί εσωτερικά και να απαξιωθεί διεθνώς, υποβαθμίζοντας την υπογραφή της.
Στην επιστολή του προς τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτιέρες, ο πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης της Λιβύης, Aguila Saleh Eissa, που αναμένεται να επισκεφθεί την Ελλάδα αυτή την εβδομάδα, χαρακτηρίζει την κυβέρνηση «παράνομη οντότητα».
Ο κ. Aguila Saleh Eissa στην επιστολή του αυτή αναλύει όλες τις παραμέτρους της επίμαχης κίνησης από τη συγκεκριμένη «κυβέρνηση» και την Αγκυρα, ομιλεί περί των μη κοινών θαλάσσιων συνόρων των δύο χωρών, και υπογραμμίζει:
«Η Βουλή των Αντιπροσώπων της Λιβύης, η οποία και αποτελεί τη διεθνώς αναγνωρισμένη νομοθετική αρχή στη χώρα, δεν αναγνωρίζει το εν λόγω μνημόνιο κατανόησης/συμφωνίας που υπογράφηκε μεταξύ της Κυβέρνησης Εθνικής Συνεννόησης/Συμφωνίας και της Δημοκρατίας της Τουρκίας. Ως εκ τούτου, το κράτος της Λιβύης απαλλάσσεται πλήρως από κάθε είδους απορρέουσες υποχρεώσεις».
Οι διατυπώσεις αυτές παρέχουν την ελληνική κυβέρνηση επαρκές έδαφος για να αμφισβητήσει νομικά τις πράξεις της κυβέρνησης της Λιβύης. Ωστόσο, η προσπάθεια της Τουρκίας να εφαρμόσει άμεσα τα δικαιώματα που απορρέουν από την έναρξη εφαρμογής του Μνημονίου, αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση, καθώς στοχεύει στην ανατροπή του status quo στην περιοχή με τρόπο τέτοιο ώστε δεν θα είναι εφικτή η επαναφορά στην προτεραία κατάσταση.
Η Άγκυρα, από την πλευρά της εφαρμόζει στρατηγική αντίστοιχη με αυτή που έχει αναπτύξει στην Κύπρο. Ήτοι χρησιμοποιεί μια μη-οντότητα που δεν έχει αυτονομία και δρα με όρους επιβίωσης, για να εκμαιεύσει δικαιώματα και να επιβάλλει τη βούλησή της, Στη συνέχεια εκμεταλλεύεται ad hoc το ΄Διεθνές Δίκαιο επιχειρώντας να δημιουργήσει προηγούμενο και να επιβληθεί δια της διπλωματίας των ΄κανονιοφόρων”, δημιουργώντας το αίσθημα του αναπρόδραστα συντελεσμένου.
Το πλήρες κείμενο της επιστολής:
«Κράτος της Λιβύης
Βουλή των Αντιπροσώπων
Α.Ε. António Guterres, Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών
Σε συνέχεια θερμών χαιρετισμών μας,
με την παρούσα ενημερώνουμε την Εξοχότητά σας ότι στις 28 Νοεμβρίου 2019, στην πρωτεύουσα της Τουρκίας, Άγκυρα, υπεγράφη Μνημόνιο Κατανόησης/Συνεργασίας μεταξύ του Τούρκου Προέδρου, κ. Ερντογάν και του Πρωθυπουργού της κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας, κ. Fayez Al-Sarraj. Το Μνημόνιο Κατανόησης/Συνεργασίας περιλαμβάνει δύο στοιχεία/σκέλη, με το πρώτο να αφορά στη στρατιωτική/αμυντική συνεργασία μεταξύ του κράτους της Λιβύης και της Δημοκρατίας της Τουρκίας, ενώ το δεύτερο στην οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων / ζωνών δικαιοδοσίας μεταξύ των δύο χωρών.
Λόγω της σοβαρότητας αυτού του Μνημονίου Κατανόησης /Συνεργασίας για το αραβικό έθνος και το μέλλον και την ασφάλειά του, ενημερώνω την Εξοχότητά σας περί της επ’ αυτού άποψης του εκλεγμένου κοινοβουλίου της Λιβύης, της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης, η οποία εκπροσωπεί τον λαό της Λιβύης, ώστε να διευκρινισθούν τα ακόλουθα (γεγονότα):
1. Η στρατιωτική/αμυντική συνεργασία μεταξύ Τουρκίας και της κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας, η οποία επιβλήθηκε στον λαό της Λιβύης και ουδέποτε έχει εγκριθεί από τη Βουλή των Αντιπροσώπων της Λιβύης, ουδόλως απαιτεί κάποιο μνημόνιο κατανόησης/συνεργασίας. Το Προεδρικό Συμβούλιο της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας, ο Πρόεδρος και τα μέλη της αποτελούν υφιστάμενη παράνομη οντότητα, εφόσον ουδέποτε έχουν ορκιστεί ενώπιον της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης από της ανάληψης των καθηκόντων τους. Τα Τουρκικά όπλα εισέρχονται και διακινούνται στη χώρα μέσω των λιμανιών της Μισύρας και της Τρίπολης.
Πρόκειται περί οφθαλμοφανούς και απροκάλυπτης στρατιωτικής υποστήριξης, η οποία και αναγνωρίζεται δημόσια από την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας, όπως καταμαρτυρούν επίσημες δηλώσεις του προέδρου και των βουλευτών του, αλλά και καταγεγραμμένη δήλωση του ίδιου του Προέδρου κ. Ερντογάν σε δορυφορικό τηλεοπτικό κανάλι και που επιβεβαιώνεται επίσης από πολλά βίντεο που μεταδίδονται από ειδησεογραφικά δίκτυα και μέσα ενημέρωσης, εκδηλώνεται δε στην πράξη και από τις δολοφονικές επιθέσεις μη-επανδρωμένων τηλεκατευθυνόμενων αεροσκαφών ( killer drones), πολλά από τα οποία έχουν καταρριφθεί από τον Εθνικό Στρατό της Λιβύης, ο οποίος δημοσιοποίησε τεκμηριωμένες αποδείξεις και πλάνα των μη- επανδρωμένων αυτών αεροσκαφών που αφαίρεσαν τη ζωή χιλιάδων νέων μας.
Αυτά συμβαίνουν υπό το βλέμμα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και της Διεθνούς Επιτροπής Κυρώσεων, για να μην αναφερθούμε στην κατάφωρη παραβίαση από πλευράς της Δημοκρατίας της Τουρκίας των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας που έχουν επιβάλλει εμπάργκο στις εξαγωγές και προμήθεια όπλων προς στις αντιμαχόμενες φατρίες στη Λιβύη.
2. Στόχος του αναφερόμενου Μνημονίου Κατανόησης/Συνεργασίας είναι η παραβίαση της εδαφικής ακεραιότητας του κράτους της Λιβύης, του εναερίου χώρου, των λιμένων και των χωρικών υδάτων της από τα Τουρκικά στρατεύματα. Πρόκειται για μια συμφωνία υπό τη μορφή μνημονίου συνεργασίας, η οποία θα έχει επιπτώσεις στο έθνος της Λιβύης, συμπεριλαμβανομένης της κατοχής της εδαφικής επικράτειάς του από τον τουρκικό στρατό και την παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας του.
3. Αυτό που έχει συμφωνηθεί, μολονότι αποκαλείται μνημόνιο κατανόησης/συνεργασίας, είναι στην πραγματικότητα μια συμφωνία. Η κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας έχει εκ συστήματος συνάψει συμφωνίες με ορισμένες χώρες• πρόκειται για ύποπτες συμφωνίες οι οποίες αποκαλούνται μνημόνια κατανόησης/συνεργασίας. Στόχος όλων είναι να παρακάμψουν τη διαδικασία κύρωσης των εν λόγω συμφωνιών από το Συμβούλιο των Αντιπροσώπων όπως προβλέπει το Άρθρο 17 της Συνταγματικής Διακήρυξης και τα Άρθρα(7) (9/34) της Συνταγματικής τροπολογίας, επονομαζόμενης και Πρότασης του Φεβρουαρίου και το Άρθρο (08) παράγραφος (02) στοιχείο (γ) της Πολιτικής Συμφωνίας της Λιβύης. Μνημόνια Κατανόησης (ΜΣ) που συνάπτουν εκτελεστικές εξουσίες κρατών και που δεν απαιτούν επικύρωση από τα νομοθετικά σώματα, θα πρέπει να ευρίσκονται εντός ορίων απλής συνεργασίας, η οποία δεν θα συνεπάγεται υποχρεώσεις που θα προκαλούν τριγμούς στην οικονομία των εν λόγω χωρών ή θα επαπειλούν την ασφάλειά τους ή θα θέτουν υπό αμφισβήτηση την εθνική τους κυριαρχία. Διαφέρουν συνεπώς από συμβάσεις που προϋποθέτουν την έγκριση της εκλεγμένης από τον λαό νομοθετικής εξουσίας.
4. Το δεύτερο στοιχείο/σκέλος του Μνημονίου δείχνει εν πολλοίς άγνοια της οριοθέτησης των θαλάσσιων συνόρων/ζωνών δικαιοδοσίας μεταξύ του κράτους της Λιβύης και της Δημοκρατίας της Τουρκίας. Είναι ως εκ τούτου άκυρο για τους ακόλουθους λόγους:
α) Η Λιβύη και η Τουρκία δεν έχουν κοινά θαλάσσια σύνορα. Υπάρχουν /παρεμβάλλονται αρκετές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας και της Κύπρου, πέραν των αλληλεπικαλυπτόμενων θαλασσίων συνόρων με άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου, του Λιβάνου και της Συρίας, όπως προβλέπεται στη Σύμβαση των ΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας. Το άρθρο 3 ορίζει ότι «Κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να καθορίσει το εύρος της χωρικής του θάλασσας. Το εύρος αυτό δεν υπερβαίνει τα δώδεκα ναυτικά μίλια, μετρούμενα από γραμμές βάσεως καθοριζόμενες σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση». Η Σύμβαση των ΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας ορίζει στο άρθρο 33 τη «Συνορεύουσα ζώνη:
1. Σε ζώνη που συνορεύει με τη χωρική του θάλασσα, η οποία ορίζεται ως συνορεύουσα ζώνη, το παράκτιο κράτος μπορεί να ασκεί τον έλεγχο που είναι απαραίτητος για να:
α) εμποδίζει παραβίαση των τελωνειακών, δημοσιονομικών, μεταναστευτικών ή υγειονομικών του νόμων και κανονισμών στο έδαφός του ή στη χωρική του θάλασσα
β) τιμωρεί παραβιάσεις των παραπάνω νόμων και κανονισμών που διαπράχθηκαν στο έδαφός του ή στη χωρική του θάλασσα.
2. Η συνορεύουσα ζώνη δεν μπορεί να εκτείνεται πέρα από τα 24 ναυτικά μίλια από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της χωρικής θάλασσας».
Το Άρθρο 55 ορίζει το ειδικό νομικό καθεστώς της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης: «Ως αποκλειστική οικονομική ζώνη ορίζεται η πέραν και παρακείμενη της χωρικής θάλασσας περιοχή, η υπαγόμενη στο ειδικό νομικό καθεστώς που καθιερώνεται στο παρόν μέρος, δυνάμει του οποίου τα δικαιώματα και οι δικαιοδοσίες του παράκτιου κράτους και τα δικαιώματα και οι ελευθερίες των άλλων κρατών διέπονται από τις σχετικές διατάξεις της παρούσας σύμβασης»
Το Άρθρο 57 ορίζει το εύρος της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης:
«Η αποκλειστική οικονομική ζώνη δεν εκτείνεται πέραν των 200 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το εύρος της χωρικής θάλασσας».
(α)- Το Άρθρο (56) ορίζει τα δικαιώματα, δικαιοδοσίες και υποχρεώσεις του παράκτιου κράτους στην αποκλειστική οικονομική ζώνη, που αποσκοπούν στην εξερεύνηση και εκμετάλλευση όλων των φυσικών πόρων, το δικαίωμα σε γεωτρήσεις για την εξαγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου, και τη δικαιοδοσία για την εγκατάσταση εξέδρας παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου και χρησιμοποίηση όλων των ειδών υπεράκτιων και χερσαίων εγκαταστάσεων.
(β)- Το Τουρκικό κράτος δεν έχει υπογράψει ούτε επικυρώσει τη Σύμβαση των ΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας αφενός διότι τα χωρικά της ύδατα δεν περιέχουν θαλάσσιες οικονομικές ζώνες , και αφετέρου λόγω της υφιστάμενης μακρόχρονης διαμάχης μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας σχετικά με το Αρχιπέλαγος του Αιγαίου και της εγγύτητάς της με πολλά κράτη που μοιράζονται τα ίδια χωρικά ύδατα. Η κατάσταση στη Λιβύη είναι εντελώς διαφορετική επειδή η υφαλοκρηπίδα της είναι τεράστια. Έτσι, η απόσταση των διακοσίων ναυτικών μιλίων υφίσταται σε όλο το μήκος της ακτογραμμής της, πράγμα που διευκολύνει την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων.
(γ)- Η αποκλειστική οικονομική ζώνη όπως ορίζεται από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας εκτείνεται σε 200 ναυτικά μίλια από την ακτή της Λιβύης. Η εξερεύνηση και εκμετάλλευση των φυσικών πόρων σε αυτόν τον τεράστιο χώρο αποτελεί αποκλειστικό δικαίωμα για το λαό της Λιβύης, και ως εκ τούτου η οριοθέτηση θαλάσσιων συνόρων/ζωνών δικαιοδοσίας θα δώσει στην Τουρκία το δικαίωμα εξερεύνησης φυσικών πόρων στην περιοχή αυτή.
(δ)- Η υπογραφή της συμφωνίας αυτής χωρίς επικύρωση από τη Βουλή των Αντιπροσώπων της Λιβύης έχει ως στόχο την εκχώρηση της κυριαρχίας του κράτους της Λιβύης και των νόμιμων δικαιωμάτων του στη Δημοκρατία της Τουρκίας ώστε να της επιτρέψει να επενδύσει στην περιοχή αυτή, γεγονός απαράδεκτο και άκυρο ως αντιβαίνον σε όλους τους αποδεκτούς κανόνες και πρότυπα.
( ε)- Η υπογραφή του προαναφερθέντος Μνημονίου κατανόησης/Συνεργασίας αντίκειται στην Πολιτική Συμφωνία της Λιβύης που υπογράφηκε στο Skhirat και εγκρίθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, και η οποία διέπεται τόσο ως προς την εφαρμογή όσο και ως προς την ερμηνεία από τις ακόλουθες αρχές:
• Δέσμευση για την προστασία της εθνικής και της εδαφικής ακεραιότητας της Λιβύης, καθώς και της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας της και του πλήρους ελέγχου των διεθνών συνόρων της, καθώς και απόρριψη οποιασδήποτε ξένης παρέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις της Λιβύης.
• Δέσμευση για συγκρότηση μιας κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας που καθοδηγεί το εκτελεστικό όργανο και λειτουργεί προς την κατεύθυνση της εφαρμογής ενός προγράμματος δράσης σύμφωνα με τη Συνταγματική Διακήρυξη.
• Δέσμευση στις αρχές της διαφάνειας και της καταπολέμησης της διαφθοράς, και στην τήρηση των διεθνών προτύπων στον τομέα ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων του κράτους και σε όλες του τις συναλλαγές στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
• Η θητεία της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας ορίζεται σε ένα έτος από την ημερομηνία χορήγησης ψήφου εμπιστοσύνης από τη Βουλή των Αντιπροσώπων της Λιβύης. Σε περίπτωση μη-οριστικοποίησης του Συντάγματος κατά τη διάρκεια της θητείας, αυτή ανανεώνεται αυτόματα για ένα και μόνο επιπλέον έτος. Σε κάθε περίπτωση, η θητεία της κυβέρνησης θα λήξει αμέσως μετά τη σύσταση εκτελεστικής εξουσίας/αρχής σύμφωνα με το Σύνταγμα της Λιβύης ή τη λήξη της καθορισμένης διάρκειας θητείας, όποιο από τα δύο επέλθει νωρίτερα.
Βάσει των διατάξεων της πολιτικής συμφωνίας της Λιβύης, η κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας είναι παράνομη και παράτυπη. Δεν έχει σεβαστεί την υποχρέωση για την προστασία της εθνικής ενότητας της Λιβύης, ούτε της εθνικής κυριαρχίας, ανεξαρτησίας και πλήρους ελέγχου των διεθνών συνόρων της. Αποδέχθηκε ξένες παρεμβάσεις στις εσωτερικές υποθέσεις της Λιβύης. Δεν έχει εκτελέσει τα καθήκοντά της σύμφωνα με τις αρχές της Συνταγματικής Δήλωσης/Διακήρυξης και δεν τήρησε τις αρχές της διαφάνειας και της καταπολέμησης της διαφθοράς. Επίσης, δεν έχει συμμορφωθεί με τα διεθνή πρότυπα στον τομέα της σύναψης συνθηκών και συμφωνιών. Επιπλέον, η νόμιμη χρονική διάρκεια της θητείας της κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας, όπως προβλέπεται από την πολιτική συμφωνία της Λιβύης έχει λήξει εδώ και χρόνια. Η Βουλή των Αντιπροσώπων της Λιβύης δεν έχει ποτέ εγκρίνει το διορισμό του Προέδρου ή των Υπουργών της, οι οποίοι ουδέποτε έχουν ορκισθεί ενώπιόν της. Πέραν της εξάπλωσης της διαφθοράς και της δόλιας παρέμβασης στον εθνικό πλούτο της χώρας, η κυβέρνηση υποστηρίζει πολιτοφυλακές που πρόσκεινται στην Αλ Κάιντα και την εκτός νόμου οργάνωση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
Εξοχώτατε Γενικέ Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών
Η υπονόμευση των δυνατοτήτων του λαού της Λιβύης από μια παράνομη κυβέρνηση κηδεμονίας που επιβλήθηκε στη Λιβύη με το ψήφισμα 2259 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, προκαλεί τη δυσπιστία του λαού της Λιβύης στα ψηφίσματα του ΟΗΕ.
Το μόνο νόμιμο σώμα στο κράτος της Λιβύης είναι η Βουλή των Αντιπροσώπων, οι οποίοι εξελέγησαν από τον λαό της Λιβύης με ελεύθερες, άμεσες και δίκαιες εκλογές υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών. Καλούμε την Εξοχότατά σας να υποβάλει το ζήτημα στο Συμβούλιο Ασφαλείας, όπου η Λιβυκή Βουλή των Αντιπροσώπων απαιτεί τα εξής:
1- Έκδοση ψηφίσματος για την ανάκληση της αναγνώρισης της Κυβέρνησης Εθνικής Συνεννόησης/Συμφωνίας
2 – Αναγνώριση εγγράφων που προέρχονται από το μοναδικό νόμιμο σώμα, τη Λιβυκή Βουλή των Αντιπροσώπων.
3 – Μη- αναγνώριση του προαναφερθέντος μνημονίου κατανόησης και κήρυξή του ως ανυπόστατο. Στο πλαίσιο αυτό, επαναβεβαιώνουμε τη θέση μας ότι η Βουλή των Αντιπροσώπων της Λιβύης, η οποία και αποτελεί τη διεθνώς αναγνωρισμένη νομοθετική αρχή στη χώρα, δεν αναγνωρίζει το εν λόγω μνημόνιο κατανόησης/συμφωνίας που υπογράφηκε μεταξύ της Κυβέρνησης Εθνικής Συνεννόησης/Συμφωνίας και της Δημοκρατίας της Τουρκίας. Ως εκ τούτου, το κράτος της Λιβύης απαλλάσσεται πλήρως από κάθε είδους απορρέουσες υποχρεώσεις.
Παρακαλώ όπως αποδεχθείτε το βαθύτατο σεβασμό και εκτίμησή μας.
Aguila Saleh Eissa
Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης».
