Τα πρόσωπα και οι ομάδες που θα παίξουν στη διαμόρφωση της επόμενης ημέρας στον ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται στο προσκήνιο, καθώς media και επιχειρηματικές ελίτ εμπλέκονται επίσης στο παιχνίδι άσκησης επιρροής. Στην πραγματικότητα όσοι νέοι υποψήφιοι βιαστούν να υποβάλουν την υποψηφιότητά τους διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να καούν, καθώς η παρατεταμένη έκθεση στη δημοσιότητα υπονομεύει τη δυναμική στο κομματικό ακροατήριο.
Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να οδηγείται σε έκτακτο συνέδριο και εσωκομματικές εκλογές, μετά την ψήφιση της πρότασης μομφής κατά του Στέφανου Κασσελάκη, το σκηνικό όμως παραμένει εξαιρετικά περίπλοκο και θολό.
Πολλά είναι -για την ώρα- τα ονόματα των εν δυνάμει υποψηφίων για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, με αυτά των Παύλου Πολάκη, Σωκράτη Φάμελλου, Νίκου Φαραντούρη και Όλγας Γεροβασίλη να θεωρούνται δεδομένα, όμως τα περιθώρια προσθηκών και ανατροπών είναι ακόμη μεγάλα. Η υποψηφιότητα του Νίκου Παππά είναι επίσης πιθανή, όχι απαραίτητα με στόχο την εκλογή, αλλά όπως και την πρώτη φορά, με στόχο να αποτελέσει πόλο αντισυσπείρωσης και να μπορέσει να διαπραγματευτεί από θέση ισχύος με τη νέα ηγεσία την επόμενη ημέρα.
Ωστόσο, με δεδομένο τον εσωτερικό κατακερματισμό, τις διαφοροποιήσεις στη βάση των σκληρών προεδρικών, της φρουράς Τσίπρα και ενδεχόμενη κινητοποίηση εξωκομματικού μηχανισμού, οι κινήσεις των power-players είναι ακόμη φειδωλές. Σε ένα τέτοιο σκηνικό οι διεκδικητές της προεδρίας θα καταθέσουν υποψηφιότητες όταν θα είναι σίγουροι για την ολοκλήρωση των διεργασιών σε επίπεδο στελεχών και την έκφραση προτιμήσεων από εξωθεσμικούς παράγοντες, ώστε η συσπείρωση της βάσης να μην δεχθεί αντίρροπες πιέσεις.
Το στοίχημα για τον Στέφανο Κασσελάκη είναι η δυνατότητα ενεργοποίησης του ακροατηρίου που τον ψήφισε την πρώτη φορά, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου δεν είναι κομματικό. Γενικά, για τον απερχόμενο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ η μάχη θα κριθεί στο επίπεδο της συμμετοχής. Ο ίδιος έχει μεγαλύτερες πιθανότητες νίκης με διευρυμένη εκλογική βάση, ενώ οι αντίπαλοί του στοχεύουν σε συγκεκριμένο, κλειστό, κομματικό κοινό. Η μαζική κινητοποίηση και η παρέμβαση εξωθεσμικών μηχανισμών θα είναι τώρα δυσκολότερη, αφενός λόγω της κόπωσης των συχνών αναμετρήσεων και αφετέρου από τις παράλληλες διεργασίες στο ΠΑΣΟΚ.
Εσωτερικές ισορροπίες
Στην Κεντρική Επιτροπή οι “πολακίστας” αθροίστηκαν και με τους 87 -που είχαν γίνει 100- για να περάσουν τη μυστική ψηφοφορία για τη μομφή, φτάνοντας τελικά τους 122 και αργότερα την πρόταση μομφής την υπερψήφισε και η ομάδα του Νίκου Παππά. Οι συμπτώσεις αυτές είναι μόνο συγκυριακές και δύσκολα θα επαναληφθούν στις προεδρικές διεργασίες.
Ο Στέφανος Κασσελάκης και η ομάδα του έχουν από καιρό που βάλλουν κατά του… “ασώτου” Παύλου Πολάκη και μετά την πρόταση μομφής στο στόχαστρο τους μπήκε και ο Νίκος Παππάς, σηματοδοτώντας έτσι την λήξη μιας ακόμη συμμαχίας.
Καλά πληροφορημένες πηγές, όμως, αναφέρουν ότι το πρόβλημα στις σχέσεις Παππά – Κασσελάκη, δεν έγκειται στην αλλαγή στάσης, όπως περνάει, αφού ακόμα και μέσα στην Κ.Ε η ομάδα Παππά χειροκροτούσε τον Στέφανο Κασσελάκη, προεξάρχοντος του πατέρα του. Το πρόβλημα ήταν η επικοινωνίες με τον Μανώλη Καπνισάκη, έναντι του οποίου ο Στέλιος Παππάς είχε δεσμευτεί για στήριξη από συγκεκριμένο αριθμό μελών, τα οποία τελικά είχαν… αυτομολήσει.
Στο μέλλον, προβλέπονται όμως πολυεπίπεδες συγκρούσεις και διεργασίες, οι οποίες θα θέσουν κάποιους εκτός κούρσας και θα επιβάλουν συνεργασίες και συμπορεύσεις. Οι λιγότερο ισχυροί θα επιλέξουν τις προεκλογικές συνεργασίες, ενώ οι πιο σίγουροι θα μιλήσουν μετά τον πρώτο γύρο. Ρόλο θα παίξουν τόσο τα media όσο και οι πολιτικές και επιχειρηματικές ελίτ, οι οποίες θα προσπαθήσουν να επιβάλλουν δυναμική και πρόσωπα, καθώς και διαμορφώσεις στο εσωτερικό του κόμματος.
Το ενδεχόμενο νέας διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ παραμένει πάνω στο τραπέζι, καθώς ο Στέφανος Κασσελάκης θα διεκδικήσει εντολή για ολική ανατροπή και αποσάθρωση του κομματικού μηχανισμού, περιορίζοντας δραστικά τον χώρο της “φρουράς Τσίπρα” και άλλων, εφόσον ηττηθούν.
Κατά πολλούς, οι εξελίξεις αποτελούν προπομπό της επανεμφάνισης του Αλέξη Τσίπρα, σε ρόλο μεταβατικού ή και πιο… μόνιμου προέδρου. Ωστόσο, το σενάριο αυτό δεν θεωρείται ιδιαίτερα πιθανό, ενώ η προώθησή του αποδίδεται σε συγκεκριμένους κύκλους, που επιδιώκουν να μετρήσουν -εκ νέου- τα επίπεδα αποδοχής του, αυτή τη φορά ως συνεκτικού κρίκου.
