Ανοιχτή επιστολή στον Γενικό Γραμματέα του NATO απευθύνει ο πρώην πρέσβης της Ελλάδας και υπηρεσιακός υπουργός Εξωτερικών Πέτρος Μολυβιάτης, καλώντας τον επικεφαλής της Συμμαχίας να σιωπήσει, αφού χαρακτηρίζει τις δηλώσεις του μεροληπτικές και απαράδεκτες. Η παρέμβαση όμως του πολύπειρου διπλωμάτη, δεν προσωπική, αλλά -όπως και στο παρελθόν- ατομική έκφραση επίσημων θέσεων, ως δίαυλος αποφυγής κρίσης.
Με προειδοποίηση σύγκρουσης μοιάζει η ανοιχτή επιστολή που απευθύνει ο πρέσβης επί τιμή Παύλος Μολυβιάτης στον γενικό γραμματέα του NATO μέσω της Καθημερινής. Η επιστολή αν και σε προσωπικό ύφος και με οξύ τόνο, που απέχει από ένα συνηθισμένο διπλωματικό κείμενο, είναι προφανές ότι απηχεί -αν δεν εκφράζει- τη δυσαρέσκεια της ελληνικής κυβέρνησης για τις δηλώσεις ΄του γενικού γραμματέα της Συμμαχίας και τον αντίκτυπο που αυτές έχουν διεθνώς και στο εσωτερικό ακροατήριο.
Η συγκυρία
Χρονικά, οι δηλώσεις αυτές έρχονται τη στιγμή που στην Ελλάδα αναζωπυρώνονται τα σενάρια πρόωρων εκλογών. Υπ’ αυτό το πρίσμα οι δηλώσεις Μολυβιάτη φαίνεται να αποτελούν την υψηλότερη δυνατή έλφραση των ανεπίσημων πολιτικών διαρροών στην Ελλάδα.
Σε διπλωματικό επίπεδο, όμως, οι δηλώσεις του Γενς Στόλτενμπεργκ συμπίπτουν με την ανανέωση της τουρκικής πρωτοβουλίας για την επιβολή πλαισίου και την έναρξη διαπραγματεύσεων, καθώς η Άγκυρα επιχειρεί να εκμεταλλευτεί την αναβάθμιση του γεωστρατηγικού της στίγματος και ρόλου λόγω της κρίσης στην Ουκρανία και της αντιπαράθεσης ΕΕ και NATO με τη Ρωσία.
Συνδυαστικά, φαίνεται ότι η ελληνική κυβέρνηση κρίνει ότι η συγκεκριμένη γεωπολιτική και χρονική συγκυρία δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Ελλάδας, καθώς διευκολύνεται ή ακόμα και πριμοδοτείται η μαξιμαλιστική πολιτική της Τουρκίας, απέναντι στην ελληνική στρατηγική.
Μια ανάσα πριν…
Συμπερασματικά, η παρέμβαση του Πέτρου Μολυβιάτη, έτσι όπως εκδηλώθηκε, μέσω της Καθημερινής και της ειδικής βαρύτητας που απολαμβάνει η εφημερίδα τόσο στο εσωτερικό, όσο και διεθνώς, αποτελεί ενδεχομένως την κορυφαία έκφραση της δυσαρέσκιας της ελληνικής κυβέρνησης και του σώματος της κυβερνώσας παράταξης, απέναντι στην ενεργοποίηση του γενικού γραμματέα του NATO.
Κατ’ επέκταση, η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται να διαμηνύει, μέσω του ισχυρότερου μη-κυβερνητικού αλλά βαθέως πολιτικού διαύλου επικοινωνίας, σε οργισμένο ύφος και τόνο, την δυσανεξία της στις κινήσεις του Γενς Στόλτενμπεργκ. Ωστόσο, από την επιστολή λείπει μια κρίσιμη παράμετρος: Αν ο γγ δεν πάρει το μήνυμα και συνεχίσει σε παρεμβατικό μοτίβο -δεδομένου ότι η θητεία του έχει παραταθεί, λόγω του ουκρανικού- η Αθήνα πως θα αντιδράσει;
Η επιστολή Μολυβιάτη
Αξιότιμε κύριε Γενικέ Γραμματέα του ΝΑΤΟ,
Τον τελευταίο καιρό προβαίνετε σε δηλώσεις σχετικά με την κρίση που επικρατεί στις σχέσεις Ελλάδος – Τουρκίας. Οι δηλώσεις αυτές φαινομενικά τηρούν ίση απόσταση μεταξύ των δύο χωρών.
Στην πραγματικότητα όμως είναι τυπικά απαράδεκτες, ουσιαστικά ευνοούν τον επιτιθέμενο εις βάρος του θύματός του και τελικά είναι επιβλαβείς για τη Συμμαχία.
Ο γ.γ. του ΝΑΤΟ είναι υπάλληλος των κυβερνήσεων που τον διορίζουν και καταβάλλουν τον μισθό του από τα χρήματα των φορολογουμένων τους. Δεν διαμορφώνει πολιτική –αυτό είναι έργο των κυβερνήσεων– και δεν εκφράζει θέσεις χωρίς την έγκρισή τους. Και προφανώς δεν έχει εγκρίνει τις δηλώσεις αυτές η ελληνική κυβέρνηση.
Ο λόγος υπάρξεως κάθε συμμαχίας είναι προφανώς η αλληλεγγύη μεταξύ των μελών της. Εδώ όμως έχουμε ένα μέλος του ΝΑΤΟ, την Τουρκία:
Να διεκδικεί επισήμως και δημόσια τα εδάφη ενός άλλου μέλους, της Ελλάδος. Και συγκεκριμένα, 152 νήσους, νησίδες και βραχονησίδες του Ανατολικού Αιγαίου.
Να πραγματοποιεί καθημερινά υπερπτήσεις πολεμικών αεροσκαφών πάνω από τα εδάφη αυτά.
Οταν καλείτε την Ελλάδα σε διάλογο με την Τουρκία για να λύσουν τις διαφορές τους, αυτό δεν είναι στάση ίσων αποστάσεων. Είναι ενθάρρυνση του επιτιθέμενου εις βάρος του θύματός του.
Να έχει αναπτύξει απέναντι των νησιών αυτών τον μεγαλύτερο αποβατικό στόλο της Μεσογείου και ταυτοχρόνως να απαιτεί και τον αφοπλισμό τους.
Οταν εσείς, κύριε Γενικέ Γραμματέα, καλείτε την Ελλάδα σε διάλογο με την Τουρκία για να λύσουν τις διαφορές τους, στην ουσία ζητάτε από την Ελλάδα να καταστήσει την εδαφική της ακεραιότητα αντικείμενο διαπραγματεύσεων με την Τουρκία. Και το ζητάτε αυτό ενώ εκπροσωπείτε μια Συμμαχία που συνεστήθη και εξακολουθεί να υπάρχει για αυτόν ακριβώς τον λόγο, δηλαδή την προστασία της εδαφικής ακεραιότητας των μελών της.
Αυτό δεν είναι στάση ίσων αποστάσεων. Είναι ενθάρρυνση του επιτιθέμενου εις βάρος του θύματός του.
Και αυτό, τελικά, δεν οδηγεί σε ενίσχυση της συνοχής της Συμμαχίας, αλλά μάλλον στη διάλυσή της.
Εάν, κύριε Γενικέ Γραµµατέα, δεν έχετε την εξουσιοδότηση να παρέμβετε για να διορθωθεί αυτή η πρωτοφανής και απαράδεκτη κατάσταση στους κόλπους της Συμμαχίας, νομίζω ότι το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να σιωπήσετε έως ότου λήξει η θητεία σας.
Ειλικρινά,
Πέτρος Γ. Μολυβιάτης
Ελλην πολίτης
