Καταγιγιστικές είναι οι εξελίξεις στο δίπολο NATO – Ρωσία, καθώς μετά από εβδομάδα με δηλώσεις προθέσεων και προετοιμασία του εδάφους, η πολιτική ηγεσία της Φινλανδίας ανακοίνωσε την Κυριακή ότι έχει λάβει την απόφαση να υποβάλλει αίτηση ένταξης στο NATO. Πλέον, μένει μόνο η έγκριση της Βουλής για την ολοκλήρωση της διαδικασίας υποβολής της αίτησης.
- Η προετοιμασία του εδάφους
- Η κοινή γνώμη
- Η ρωσική απειλή
- Ο πόλεμος στην Ουκρανία
- Η στρατηγική Μπάιντεν
- Η στρατιωιτική προεργασία
Η Φινλανδία θα υποβάλλει αίτηση για να ενταχθεί στην αμυντική συμμαχία ΝΑΤΟ για να αποτρέψει πιθανή επιθετικότητα από τη Ρωσία, με αφορμή την κλιμάκωση του κινδύνου μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Η επίσημη απόφαση ελήφθη την Κυριακή και απαιτεί πλέον κύρωση από το Κοινοβούλιο, δήλωσε ο πρόεδρος Σαούλι Νιινίστο σε συνέντευξη Τύπου στο Ελσίνκι.
Η απόφαση ακολουθεί τις δηλώσεις του προέδρου Νιινίστο και της πρωθυπουργού Σάνα Μάριν υπέρ της άμεσης υποβολής αίτησης ένταξης στο NATO.
Η πρόταση της κυβέρνησης για την αλλαγή της αρχιτεκτονικής ασφαλείας εκτιμάται ότι θα τύχει ευρείας αποδοχής στο Κονοβούλιο. Τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν αυξανόμενη υποστήριξη της προοπτικής ένταξης της χώρας στο NATO, μαθώς ολοένα και μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού θεωρεί τη Ρωσία μείζονα απειλή για τη χώρα.
Auditor’s note: Η στρατηγική Μπάιντεν και τα πιθανά αντίμετρα
Το Crisis Monitor έχει επισημάνει ότι η πολιτική διεύρυνσης του NATO τώρα δεν είναι μονοδιάστατη και δεν στοχεύει μόνο στην εμπέδωση της ήδη διευρυμένης σφαίρας επιρροής. Η ένταξη Φινλανδίας και Σουηδίας, σηματοδοτεί διεύρυνση του μετώπου για τη Ρωσία, αναγκάζοντας τον Βλάντιμιρ Πούτιν να αναδιατάξει τις δυνάμεις του.Παράλληλα, με τις οικονομικές κυρώσεις και την πολυεπίπεδη στήριξη της Ουκρανίας, ο Τζο Μπάιντεν φαίνεται ότι εφαρμόζει στρατηγική πολέμου φθοράς απέναντι στον Βλάντιμιρ Πούτιν, με διακηρυγμένο στόχο την απομάκρυνσή του από την προεδρία.
Οι κινήσεις αυτές, κατ επέκταση, εντάσσονται στον ευρύτερο στρατηγικό σχεδιασμό για την άμεση αποδυνάμωσ της Ρωσίας. Υπ αυτό το πρίσμα, ο κίνδυνος προληπτικών πληγμάτων σε κοινωνικό και πολιτικό, από τη Ρωσία, ώστε να δείξει πυγμή και να αποφύγει στρατιωτική εμπλοκή βαίνει αυξανόμενος.
Καθώς η Μόσχα διαθέτει ισχυρότερες προσβάσεις σε Μολδανβία και Εσθονία, δεν μπορεί να αποκλειστέι το ενδεχόμενο εκστρατείας πολιτικής τους αποσταθεροποίησης, όπως αυτή που εφαρμόστηκε στο Μαυροβούνιο, όταν η χώρα βροισκόταν στην τελική ευθεία ένταξης στο NATO.
Αντιρρήσεις για την ένταξη Φινλανδίας και Σουηδίας έχουν εκφράσει ήδη Τουρκία και Βοσνία, καταδεικνύοντας ότι το γεωπολιτικό μπιλιάρδο που παίζεται με επίκεντρο την Ουκρανία μπορεί να έχει αντίκτυπο σε πολλές περιοχές.
Δημοσκοπήσεις
Ειδικότερα, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, το 84% των Φινλανδών πιστεύει ότι η Ρωσία αποτελεί σημαντική στρατιωτική απειλή, ενώ άπαντες συμφωνούν ότι ο γείτονάς τους είναι «ασταθής και απρόβλεπτος», με μόλις το 2% να απορρίπτει αυτόν τον χαρακτηρισμό για τη Ρωσία.
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής λένε ότι δεν υπάρχει άμεση απειλή.
Η Ρωσία έχει κατ επανάληψη προειδοποιήσει Φινλανδία και Σουηδία ότι ενδεχόμενη ένταξη τους στο NATO θα σηματοδοτούσε όξυνση, στρατιωτικοποίηση της περιοχής, ενώ ο αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας μίλησε και για μεταφορά πυρηνικών. Στη Φινλανδία, πάντως, οι υπηρεσίες πληροφοριών θεωρούν ότι η Ρωσία έχει μεταφέρει πυρηνικά κοντά στα σύνορα από το 2018, με αποτέλεσμα η χώρα να λάβει τα μέτρα της.
Σαν έτοιμη απο καιρό
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αποτέλεσε την καταλυτική αφορμή για την εκδήλωση της από καιρό διαμορφωμένης τάσης για ένταξη τη ς Φινλανδίας στο NATO. Παράλληλα, η δυναμική της ΦΙνλανδίας αναμένεται να συμπαρασύρει και τη Σουηδία, η οποία αναμένεται να ανακοινώσει την κεντρική στάση της απέναντι στη νατοϊκή προοπτική την Κυριακή.
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία φαίνεται ότι άλλαξε την κοινή γνώμη εν μία νυκτί, με τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να ξεκινούν γρήγορα τη διαδικασία ένταξης.
Η απορωσοποίηση της Φινλανδίας
Έχοντας κερδίσει την ανεξαρτησία το 1917 μετά από περισσότερα από 100 χρόνια ως Μεγάλο Δουκάτο της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, οι Φινλανδοί πολέμησαν δύο πολέμους με τη Σοβιετική Ένωση, παραχωρώντας τμήματα της επικράτειάς της το 1944. Στη συνέχεια, η Φινλανδία πέρασε μια εποχή ουδετερότητας κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου — από ανάγκη, όχι από επιλογή — διατηρώντας την ανεξαρτησία σε μια πολιτική που έγινε γνωστή ως Φινλανδοποίηση.
Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η σκανδιναβική χώρα επεδίωξε αμέσως την είσοδο στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα ενώ μαζί με τη Σουηδία εντάχθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 1995.
Επιβίωση… στρατιωτική διάρθρωση
Ο πρώην πρόεδρος, ο Mauno Koivisto, ρωτήθηκε κάποτε ποια είναι η ιδέα της Φινλανδίας, αν όχι μέρος της Ρωσίας. Η περίφημη μονολεκτική απάντησή του: «Επιβίωση».
Με αυτό το πνεύμα, η χώρα των 5.5 εκατ, ανθεώπων ήταν πάντα σε επιφυλακή. Συνολικά, η Φινλανδία διαθέτει σύνορα μήκους περίπου 1.300 χιλιομέτρων (800 μίλια), έχει 900.000 εφέδρους και είναι σε θέση να αναπτύξει 280.000 στρατιώτες σε καιρό πολέμου.
Οι ένοπλες δυνάμεις της Φινλανδίας βασίζονται σε σύστημα υποχρεωτικής στράτευσης, βάσει το οποίου οι περισσότεροι άνδρες και μερικές γυναίκες υποβάλλονται σε στρατιωτική εκπαίδευση που διαρκεί από έξι μήνες έως ένα χρόνο.
Συμβατή με το NATO
Ο στρατιωτικός εξοπλισμός της Φινλανδίας είναι συμβατός με τον εξοπλισμό του ΝΑΤΟ και περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό πυροβολικού και τανκς. Η χώρα αποφάσισε τον Δεκέμβριο να αγοράσει 64 μαχητικά αεροσκάφη F-35A για να αντικαταστήσει τα γερασμένα F/A-18 Hornet, συμφωνία που ανέρχεται στα 10 δισεκατομμυρίων ευρώ.
