Ένα νέο γεωπολιτικό τοπίο σκιαγραφεί η χθεσινή έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ (UNCHR) για τους πρόσφυγες αποδεικνύοντας παράλληλα ότι η Ελλάδα και η Ευρώπη έχουν πολύ μικρή συμβολή στην αντιμετώπιση των ροών που έχουν προκληθεί από τους εμφύλιους πολέμους και τους βομβαρδισμούς σε Συρία, Λιβύη, Αφγανιστάν, Σομαλία και άλλες περιοχές της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας και Δυτικής Αφρικής.
Η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας επισημαίνει ότι το βάρος της παγκόσμιας προσφυγικής κρίσης κατανέμεται άδικα, με μόλις 10 χώρες να φιλοξενούν την πλειονότητα των προσφύγων.
Οι ένοπλες συρράξεις στη Συρία, το Αφγανιστάν, το Νότιο Σουδάν και το Μπουρούντι αύξησαν τον συνολικό αριθμό των προσφύγων στα 21,3 εκατομμύρια το 2016, έναν αριθμό δίχως ιστορικό προηγούμενο, σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR).
Το 85% των προσφύγων που έχει καταγράψει η UNHCR έχουν βρει καταφύγιο σε κάποια από τις μόλις 10 χώρες που γειτονεύουν με αυτές όπου μαίνονται συγκρούσεις: την Ιορδανία, τον Λίβανο, την Τουρκία, το Πακιστάν, το Ιράν, το Τσαντ, την Αιθιοπία, την Κένυα, την Ουγκάντα και τη ΛΔ Κονγκό.
«Η ευθύνη για την προστασία των προσφύγων είναι κατανεμημένη πολύ άνισα», επισήμανε χθες Δευτέρα ο εκπρόσωπος της UNHCR Ουίλιαμ Σπίντλερ.
Αυτή η άνιση κατανομή επιδεινώνει την κρίση, καθώς οι βασικές χώρες υποδοχής, δεν είναι σε θέση να προσφέρουν επαρκή βοήθεια σε όλους τους πρόσφυγες, γεγονός που αναγκάζει πολλούς εξ αυτών να προσπαθούν να φθάσουν, συχνά κάνοντας επικίνδυνα ταξίδια, στην Ευρώπη και στην Αυστραλία.
Υπ αυτό το πρίσμα και με δεδομένο ότι οι χώρες που επιβαρύνονται αντιμετωπίζουν ουσιαστικά προβλήματα σε πολλά επίπεδα, ενισχύει τις πιθανότητες νέων συγκρούσεων και ξεσπασμάτων βίας στην Ευρασία, σε ναι περιοχή όπου ζουν περί τα 400 εκατ. ανθρώπων και ουσιαστικές εθνοτικές, φυλετικές και θρησκευτικές διαφορές, βίαιο παρελθόν και ιδιαίτερα αβέβαιο μέλλον.
Η Διεθνής Αμνηστία κάλεσε τις ανεπτυγμένες χώρες να υποδεχθούν περισσότερους πρόσφυγες, ανάλογα με τις ικανότητές τους να επωμιστούν αυτό το βάρος.
«Το πρόβλημα δεν είναι ο παγκόσμιος αριθμός των προσφύγων, είναι ότι πολλά από τα πλουσιότερα έθνη φιλοξενούν τους λιγότερους και κάνουν τα λιγότερα», έκρινε ο γενικός γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας, Σαλίλ Σέτι, σύμφωνα με μια ανακοίνωση της ΜΚΟ.
«Εάν η καθεμιά από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου υποδεχόταν πρόσφυγες ανάλογα με το μέγεθός της, τον πλούτο της και το ποσοστό ανεργίας, το να βρεθεί ένα σπίτι για τους περισσότερους από τους πρόσφυγες θα ήταν μια πρόκληση που θα επιλυόταν άμεσα», πρόσθεσε ο ίδιος.
