Το debate μεταξύ ενεργητικής και παθητικής διαχείρησης κρατάει καιρό, καθώς η βιομηχανία της διαχείρισης κεφαλαίων μεγαλώνει και νέοι παίχτες μπαίνουν στο παιχνίδι, τα δεδομένα αλλάζουν. Η διεύρυνση της πελατειακής βάσης, το οικονομικό κλίμα και οι προσδοκίες είναι μερικοί μόνο από τους παράγοντες που επηρρεάζουν την κρίση των επενδυτών ως προς την επιλογή διαχειριστή κεφαλαίων.
Τα passive funds κερδίζουν διαρκώς έδαφος, αν και υπολείπονται ακόμα των active, εν τούτοις αποτελούν απειλή που μπορεί να αλλάξει το status quo της βιομηχανίας επενδύσεων.
Τα ενεργητικά funds δεν διαχειρίζονται απλώς τα λεφτά με βάση τύπους και αλγόριθμους αλλά θέτουν, standards, προδιαγραφές και ζητούν από το management των εταιριών που τοποθετούνται διαφάνεια και αποτελέσματα.
Οι απαιτήσεις τους αυτές πολλές φορές οδηγούν σε συγκρούσεις με τις διοικήσεις εταιριών και φτάνουν ακόμα και σε περιπτώσεις επενδυτικού ακτιβισμού.
Τα παθητικά τοποθετούνται σε δείκτες και καλάθια μετοχών, δεν παρακολουθούν την πορεία των εταιριών αλλά την τεχνική τους εικόνα στο ταμπλό και τις αξιολογήσεις των επενδυτικών οίκων.
Οι διοικήσεις των εταιριών προτιμούν τους παθητικούς επενδυτές καθώς θέλουν την αυτονομία τους και τις λιγότερες εξωτερικές παρεμβάσεις.
Τα παθητικά funds είναι φθηνότερα, σε επίπεδα προμηθειών, ενώ συνήθως έχουν και μικρότερο ρίσκο αποδώσεων καθώς επιτυγχάνουν καλύτερα ισορροπημένη διασπορά, βασίζονται λιγότερο στην ικανότητα του fund manager και περισσότερο στην πληροφορική.
Market dynamics
Σήμερα η βιομηχανία του passive investing έχει ήδη το 1/3 της αγοράς στις ΗΠΑ, έχοντας σκαρφαλώσει από το 1/4 προ διετίας, καθιστά σαφές ότι η ανοδική δυναμική είναι ισχυρή.
Από το 2013 μέχρι σήμερα τα passive funds έχου αυξήσει τα υπό διαχείρηση κεφάλαια τους κατά $2 τρισ, διευρύνοντας το μερίδιο αγοράς τους.
Τα active funds έχουν ενισχύσει τα κεφάλαια τους κατά 14%, ποσοστό που όμως υπολείπεται της διεύρυνσης της πίττας της αγοράς και έχει σαν αποτέλεσμα τη συρρίκνωση του μεριδίου τους.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, η συνεχής μηνιαία αύξηση της περσινής χρονιάς είχε ως αποτέλεσμα τα παθητικά funds να φτάσουν τα $ 5 τρις. σε σύνολο ενεργητικού.
Πολλοί αναλυτές εκφράζουν την ανησυχία ότι το ποσοστό μείωσης είναι μη ανακτήσιμο δεδομένων των χαμηλών επιτοκίων και του χαμηλότερου κόστους απόκτησης καθώς τα παθητικά κεφάλαια είναι τέσσερις φορές φθηνότερα από τα ενεργητικά.
Στην προσπάθεια τους να αντιμετωπίσουν την απειλή, παραδοσιακοί οίκοι ενεργητικών κεφαλαίων όπως οι Franklin Templeton, Legg Mason, Janus Capital και Fidelity σχεδίασαν αντίστοιχα προϊόντα, αλλά θεωρείται απίθανο να καταφέρουν να ανταγωνιστούν κολοσσούς παθητικών funds όπως οι BlackRock και State Street.
Η διευρυνόμενη αυτή «μόδα» στην επενδυτική αγορά, δείχνει περισσότερο σημάδια βιασύνης παρά τακτικής και μάνατζερς κρούουν το κώδωνα του κινδύνου ως προς τις επιδράσεις της σε αυτήν. Ανησυχούν πως η προστιθέμενη αξία στην τιμή των προϊόντων, δεν θα είναι εγγενής αλλά αποτέλεσμα συσσώρευσης και πως η ορμή της ταχύτητας αύξησης θα επηρεάσει σε τόσο μεγάλο βαθμό τους δείκτες που δεν θα είναι εύκολα ανακτήσιμοι.
