Παρά τις μεγάλες περιβαλλοντικές καμπάνιες για τη μείωση των εκπομπών άνθρακα στον κόσμο, στην πραγματικότητα αυτό που χρειάζεται είναι μεγάλες πρωτοβουλίες από λίγους, καθώς το 10% των μεγαλύτερων παραγωγών άνθρακα ευθύνεται για το 47% των παγκόσμιων εκπομπών CO2.
Αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας μελέτης του 2022 που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Sustainability, η οποία επικεντρώθηκε στο πώς η μείωση της φτώχειας παγκοσμίως θα επηρέαζε τις εκπομπές άνθρακα. Όπως δείχνει το διάγραμμα μας, η διαφορά μεταξύ των ατόμων που εκπέμπουν το περισσότερο και το λιγότερο άνθρακα δεν είναι μόνο εμφανής στο μερίδιο των εκπομπών τους.
Κατά μέσο όρο, ένα άτομο στην ομάδα του κατώτερου 50% των εκπομπών παράγει μόνο περίπου έναν τόνο CO2 ετησίως, σε σύγκριση με περίπου 48 τόνους διοξειδίου του άνθρακα ανά άτομο που εκπέμπεται από το κορυφαίο 1%. Φυσικά, τα αποτελέσματα διαφέρουν ανάλογα με την περιοχή.
Στην Ευρώπη, για παράδειγμα, το κατώτερο 50% είχε υψηλότερο εκτιμώμενο μερίδιο των συνολικών εκπομπών από το ανώτερο 10%, ενώ το κορυφαίο 1% στην Υποσαχάρια Αφρική προκάλεσε περισσότερες εκπομπές άνθρακα από το κατώτερο 50%.
Αν και η καταπολέμηση της παγκόσμιας φτώχειας θα απαιτούσε συντονισμένη προσπάθεια και λογιστικές προκλήσεις, οι επιπτώσεις της στην παγκόσμια θέρμανση θα ήταν ελάχιστες σύμφωνα με τη μελέτη. Η ανύψωση περισσοτέρων από ένα δισεκατομμύριο ανθρώπων πάνω από το όριο της φτώχειας, στο πλαίσιο του Στόχου 1 της Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, θα αύξανε τις εκτιμώμενες παγκόσμιες εκπομπές CO2 μόνο κατά περίπου δύο τοις εκατό, παρόλο που οι εκπομπές άνθρακα στις χώρες χαμηλού έως χαμηλότερου μεσαίου εισοδήματος στην Υποσαχάρια Αφρική θα μπορούσαν να διπλασιαστούν.
You will find more infographics at Statista
