Αν και οι συγκρούσεις στον ΣΥΡΙΖΑ μοιάζουν διαλυτικές, εν τούτοις δεν είναι, καθώς αυτό που επιδιώκουν άπαντες είναι περισσότερο χώρο και τα κλειδιά…
Αυτό θέλει ο Παύλος Πολάκης, ο οποίος παίζει για να κατοχυρώσει τη θέση του, το ίδιο ζητούν και οι 8 των 87 που νιώθουν τον πρόεδρο να χορεύει “τσιφτετέλι αυτόνομον”, αυτό θέλει και ο Στέφανος Κασσελάκης ο οποίος έχει απήχηση μόνο όταν μιλάει μέσω των social media, ως infuencer, ενώ δεν εισακούγεται ως πρόεδρος και γι αυτό έχει εκστρατεύσει για να μπει στη Βουλή.
Η από καιρό προδιαγραφείσα σύγκρουση εκδηλώθηκε στην Πολιτική Γραμματεία, ένδειξη πολιτικού πολιτισμού, δεν παρέμεινε όμως εκεί, αλλά διαχύθηκε θελημένα στα media, απόδειξη ότι δεν υπάρχει καμία αίσθηση κόμματος, αλλά τα όργανα αποτελούν ένα ακόμη χώρο συγκρούσεων, άμεσα διασυνδεδεμένο με media και social media.
Το μείζον ζήτημα στον ΣΥΡΙΖΑ δεν προκύπτει από τη σύγκρουση αλλά από την έλλειψη εμπιστοσύνης και τον ρόλο των αυτόνομων πυρήνων που κινούνται μεταξύ των ηγετικών ομάδων. Τα μηνύματα είναι βαθμιαία και πιο καθαρά, όπως σαφές είναι ότι ακόμη και στο Συνέδριο -αν και όταν γίνει- δεν θα έχει κανείς την απόλυτη δύναμη. Υ[‘ αυτό το πρίσμα, οι συγκρούσεις τώρα είναι αποτέλεσμα μεθοδεύσεων για την συγκρότηση ισχυρών μπλοκ ενόψει του συνεδρίου.
Τα μέτωπα
Ο Παύλος Πολάκης, έθεσε θέμα πολιτικού σχεδιασμού και αδυναμίας της ηγεσίας του κόμματος, Ο Στέφανος Κασσελάκης, απάντησε ότι θα συναντηθεί μαζί του, μόλις ξεκαθαρίσει το θέμα με τη Λινού, δίνοντας αίσθηση εν εξελίξει deal.
Με τους 87 η κατάσταση είναι διαφορετική, καθώς φαίνεται ότι ελέγχουν τις προσβάσεις τόσο στα media όσο και στη Βουλή και δεν είναι διατεθειμένοι να τις δώσουν άνευ όρων στον Στέφανο Κασσελάκη. Αυτό διαμήνυσαν άλλωστε στην ανακοίνωσή τους, καθώς αναφέρθηκαν αποκλειστικά σε αυτά τα δύο θέματα… Αυτό επιβεβαιώνει και η απάντηση του ίδιου του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ που αν και “δεν θέλει να προτάξει το ΕΓΩ, απαντά σε πρώτο ενικό…”
Ο Στέφανος Κασσελάκης από την εκλογή του στον ΣΥΡΙΖΑ έχει προσπαθήσει με κάθε τρόπο να πάρει τα κλειδιά του κόμματος, να δείξει ότι έχει κερδίσει τον έλεγχο και ότι είναι ο απόλυτος άρχων. Έφτασε μάλιστα σε σημείο να απαξιώσει -πολλές φορές- τον Αλέξη Τσίπρα, θέλοντας να καταδείξει ότι έχει το μέταλλο που χρειάζεται. Όπως αποδεικνύεται όμως, μέχρι στιγμής έχει μάλλον υπερβάλλει.
Το ζήτημα Πολάκη παραμένει ανοιχτό και αποτελεί μέτωπο, όχι τόσο διμερώς, αλλά στις σχέσεις Κασσελάκη – 87. Ο Παύλος Πολάκης επιχείρησε να θέσει πρώτος θέμα ηγεσίας, όχι για να αμφισβητήσει τον Στέφανο Κασσελάκη, αλλά για να ενισχύσει τη συσπείρωση στο πρόσωπό του, στη δυναμική μιας ενδεχόμενης αμφισβήτησης. Ο ίδιος, φαίνεται ότι κινείται για την εξασφάλιση της θέσης του, της εσωτερικής ανεξαρτησίας του.
Οι 87 από την άλλη πλευρά, που είναι ξεκάθαρο ότι ακουμπούν στον Αλέξη Τσίπρα, δεν σκέπτονται επουδενί τη διάσπαση, ούτε την αντικατάσταση του Στέφανου Κασσελάκη, αλλά επιδιώκουν την οριοθέτηση του προέδρου σε δομές και στεγανά. Γι’ αυτό και δεν στηρίζουν την προσπάθεια του Στέφανου Κασσελάκη να εισέλθει στη Βουλή από το παράθυρο, παρέχοντας κάλυψη στην Ζωρζέτα Λάλη.
Μάχες για τους μηχανισμούς
Όσον αφορά τους εργαζόμενους στα media του κόμματος, πρόκειται για μάχη που κρατάει από την αρχή. Ο Στέφανος Κασσελάκης συγκρούστηκε αρχικά με το κόκκινο και μετά την Αυγή. Στο μεταξύ είχε διαμορφώσει συμμαχία με τον Νίκο Παππά και τον Γιώργο Τσίπρα, η οποία -σε μεγάλο βαθμό- του εξασφάλιζε την πρόσβαση στον σκληρό αλλά όχι απόλυτα κομματικό μηχανισμό προπαγάνδας, που περιλαμβάνει trolls, μηχανισμούς στα social media και κάποια site και εφημερίδες. Οι ίδιοι, μιλώντας εξ ονόματος του προέδρου, είχαν καταλήξει σε συμφωνίες και με επιχειρηματίες για προβολή στα media, ελέγχοντας το pipeline των στελεχών που προβάλλονταν σε αυτά. Ωστόσο, αυτά τα deals φάνηκαν να καταρρέουν στα μέσα του Καλοκαιριού, επ αφορμής της υπόθεσης της Attica Bank. Τελικά, μάλλον έγιναν νέα deals, στα οποία πρωτοστάτησε ο Μανώλης Καπνισάκης και άνοιξαν απευθείας διαύλους στο γραφείο του Στέφανου Κασσελάκη με κάποια media…
Ωστόσο, πολλά πράγματα παραμένουν θολά, γεγονός που ισχυροποιεί ανένταχτους παράγοντες που εφαρμόζουν ατομικές ατζέντες, με τους οποίους προτιμά να συνδιαλέγεται ο Στέφανος Κασσελάκης σε ad hoc βάση, όμως. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ έτσι δείχνει ότι δεν θέλει να εγκλωβιστεί σε δομή συνδιαχείρισης της κομματικής εξουσίας, αλλά θέλει να αποκτήσει έλεγχο. Κάτι τέτοιο όμως, μέχρι στιγμής δεν έχει καταστεί εφικτό.
Ο Στέφανος Κασσελάκης συνεχίζει να ελέγχει κάποιους ορόφους της Κουμουνδούρου, ενώ έξω από αυτή κάθε του προσπάθεια επιρροής αποτελεί μάχη μέχρις εσχάτων. Αυτό δείχνει η υπόθεση με το Κόκκινο και την Αυγή. Η υπόθεση της Attica Bank, πάντως, δείχνει ότι στόχος του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν να καλύψει αντιπολιτευτικά έναν χώρο. Από τη μία πλευρά, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ φάνηκε να εκφράζει συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα, δεδομένων των στενών σχέσεων με τον Βαγγέλη Αποστολάκη και των ιδιαίτερων σχέσεων αυτού με την οικογένεια Βαρδινογιάννη. Ταυτόχρονα, στην ίδια υπόθεση υπονόμευσε τις συμφωνίες -που φάνηκε ότι υπήρχαν- μεταξύ του Νίκου Παππά, του Γιώργου Τσίπρα και του Κώστα Βαξεβάνη με την πλευρά των επιχειρηματιών που αναλαμβάνουν την τράπεζα και παράλληλα ελέγχουν ικανή πίττα στα media.
Η είσοδος στη Βουλή προσκρούει σε τρία ορύγματα
Σε μια ύστατη προσπάθεια για να κατακτήσει έδρα στη Βουλή και να ενισχύσει την φωνή και την επιρροή του και να είναι σε θέση να εκφράσει την κομματική γραμμή εκεί που μετράει, ο Στέφανος Κασσελάκης προκάλεσε την παραίτηση του Όθωνα Ηλιόπουλου, ενώ επιχειρεί να εκβιάσει την παραίτηση της Ζωρζέτας Λάλη, η οποία είναι φίλα προσκείμενη στη Νέα Αριστερά, αλλά όπως έγινε σαφές απολαμβάνει την κάλυψη και των 87…
Αξίζει να σημειωθεί πως όταν είχε τεθεί για πρώτη φορά το ζήτημα να αποκτήσει ο Στ. Κασσελάκης κοινοβουλευτική ιδιότητα μέσω των παραιτήσεων όσων προηγούνται στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, οι Πόπη Τσαπανίδου, Μιχάλης Καλογήρου και Τζένη Λειβαδάρου, είχαν ξεκαθαρίσει ότι θα παραδώσουν την έδρα. Βέβαια, δημοσίως, δεν έχει ξεκαθαρίσει τη θέση του και ο Αθανάσιος Τσακρής, ο οποίος είχε απομακρυνθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ και ήταν υποψήφιος στις Ευρωεκλογές με το κόμμα του Πέτρου Κόκκαλη.
Τους σπρώχνουν στην έξοδο
Μπορεί οι άνθρωποι του Στέφανου Κασσελάκη, με την εμπειρία της διπλής διάσπασης, νιώθουν αρκετά σίγουροι ότι μπορούν να εξωθήσουν τους 87, χωρίς ουσιαστικό δημοσκοπικό κόστος. Ωστόσο, πλέον γνωρίζουν και αυτοί ότι οι ζημιές από τις αποχωρήσεις δεν μετρώνται μόνο στις δημοσκοπήσεις, αλλά και στο ταμείο και στις διασυνδέσεις…
Η After-hours παρέμβαση Κασσελάκη
Γι’ αυτό και ο Στέφανος Κασσελάκης στην after-hours ανάρτησή του προσπάθησε να σπρώξει τους 87 στην έξοδο, λέγοντας ότι αναμένουν σήμα και αποδίδοντάς τους προσπάθειες υπονόμευσής του.
Στην ανάρτησή του στο X (πρώην twitter) και όχι στο Facebook που έχει εγκαταλείψει από τον Μάρτιο, αναφέρει:
“Θα καλούσα τους 87, αντί να αποχωρούν από συνεδριάσεις εκδίδοντας κείμενα που μας διαιρούν, να κοιτάξουν μέσα τους και να αναλογισθούν πού ανήκουν συναισθηματικά, πολιτικά και ηθικά.
Στον ΣΥΡΙΖΑ; Ή σε κάποιο κόμμα που ακόμα δεν έχει γίνει και περιμένουν το σήμα ώστε να αποχωρήσουν ομαδικά στο όνομα μίας διαπλεκόμενης νεφελώδους «Μεγάλης Κεντροαριστεράς»; Να το αποφασίσουν τώρα. Με αξιοπρέπεια.
Αν, πάλι, θέλουν έναν άλλο ΣΥΡΙΖΑ, με τις ισορροπίες και την ακινησία που είχαν συνηθίσει, ας επιλέξουν υποψήφιο και ας θέσουν θέμα ηγεσίας ευθέως και δημόσια. Τώρα. Είναι ό,τι πιο έντιμο μπορούν να κάνουν απέναντι στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ. Μην ταλαιπωρούμε άλλο τον κόσμο μας. Μην παίζουμε με την αγωνία του”.
Ο ίδιος ξεκαθάρισε ότι δεν επιδιώκει καμία ισορροπία, πέρα από την απόλυτη εξουσία, χωρίς λογοδοασία και όργανα, λέγοντας:
“Εναν ολόκληρο χρόνο προσπαθούμε, με τους βουλευτές μας και τα στελέχη μας, με τα νέα πρόσωπα των think tanks, με τα παιδιά του ευρωψηφοδελτίου που μας έκαναν περήφανους, να φτιάξουμε έναν Νέο ΣΥΡΙΖΑ. Της βάσης, των πολιτών, της κοινωνίας, της σύγχρονης Αριστεράς.
Με έναν στόχο απέναντι: το ανάλγητο, απαθές, διεφθαρμένο καθεστώς Μητσοτάκη. Και κάθε φορά βρίσκω μπροστά μου ένα νούμερο. Οι 57, οι 6+6, οι 87, οι 8 των 87. Λυπάμαι. Δεν έχω χρόνο – δεν έχει το κόμμα χρόνο, δεν έχει η χώρα χρόνο για αριθμούς και νούμερα. Μπήκα μόνος στην πολιτική, δεν είμαι ομαδάρχης, δεν έχω φρουρά ούτε τάση. Και δεn θα γίνω πρόεδρος φρουράς ή τάσης.
Εκλέχτηκα πρόεδρος στην πιο δύσκολη στιγμή του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Και παραμένω πρόεδρος, τιμώντας την εντολή που μου έδωσαν τα χιλιάδες μέλη του κόμματος και προσπαθώντας καθημερινά να πείσω να μας ακολουθήσουν κι άλλοι, με τα λάθη μου αλλά με πάθος και δύναμη, για μια καλύτερη ζωή στη χώρα μας. Το βλέμμα μου είναι στο καταστατικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, τον Οκτώβριο. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ή θα αλλάξει σε ένα σύγχρονο κόμμα των μελών του και των πολιτών ή θα βουλιάξει οριστικά μέσα στις φρουρές και τους φρούραρχους.
Οποιος θέλει να ξαναμετρηθούμε, είναι ευπρόσδεκτος. Προσωπικά, θα προτιμούσα να μας επιτρέψουν με αξιοπρέπεια να αναμετρηθούμε με το Αύριο”.
Η απάντηση των 87…
Οι 87 επανήλθαν, απαντώντας μέσω… κύκλων, στον Στέφανο Κασσελάκη και καρπωνόμενοι την εξόφληση των εργαζομένων του κόμματος ως αποτέλεσμα της στάσης και της πίεσης που άσκησαν στον πρόεδρο…
«Τις προσβολές του Στέφανου Κασσελάκη τις αφήνουμε στην κρίση των μελών και των φίλων του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, του συνόλου του προοδευτικού κόσμου της χώρας και του ελληνικού λαού» αναφέρουν πηγές των «87» στην απάντηση τους στην ανάρτηση του πρόεδρου του ΣΥΡΙΖΑ και προσθέτουν «άλλωστε αδυνατούμε να παρακολουθήσουμε τη σύγχυση στην οποία βρίσκεται, μιας και για μια ακόμη φορά έθεσε μόνος του θέμα ηγεσίας, μέσω βραδινών αναρτήσεων, ενώ λίγες ώρες νωρίτερα, στην συνεδρίαση της ΠΓ, που ειπώθηκαν τα πάντα δήλωνε ότι δεν σηκώνει το γάντι. Η εσωστρέφεια που προκαλείται συνεχώς και η ανεπάρκεια έχουν δείξει ήδη τα αποτελέσματα τους. Από εκεί και πέρα, είμαστε ικανοποιημένοι για το γεγονός ότι υπό την πίεση της δικής μας στάσης σήμερα, όσο κι αν ενόχλησε τον Στέφανο Κασσελάκη, οι εργαζόμενοι στα μέσα ενημέρωσης του κόμματος ενημερώθηκαν μόλις σήμερα ότι αύριο επιτέλους θα πληρωθούν».
