Την παραίτησή του ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός της Ιρλσνδίας Λίο Βαρανκάρ, αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη για τα δύο αποτυχημένα δημοψηφίσματα.
Ο Ιρλανδός πρωθυπουργός Λέο Βαράντκαρ παραιτήθηκε από πρωθυπουργός και αρχηγός του κόμματος Fine Gael, στη σκιά δύο αποτυχημένων δημοψηφισμάτων, αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη, κίνηση που ωστόσο δεν ήταν αναμενόμενη.
«Μετά από επτά χρόνια στην εξουσία, δεν αισθάνομαι πλέον ότι είμαι ο καλύτερος άνθρωπος για αυτή τη δουλειά», είπε ο Varadkar την Τετάρτη σε μια συναισθηματική ομιλία. «Κάνω στην άκρη με την πεποίθηση ότι το κόμμα και η χώρα βρίσκονται σε καλή θέση».
Η πολιτική βόμβα δεν θα οδηγήσει απαραίτητα αμέσως σε νέες γενικές εκλογές, τις οποίες άλλοι υπουργοί της κυβέρνησης επιθυμούσαν να αποφύγουν όσο το δυνατόν περισσότερο. Οι επόμενες προγραμματισμένες εκλογές θα γίνουν τον Μάρτιο του 2025.
Οι επόμενοι μήνες θα είναι μια δοκιμασία για την ιρλανδική κυβέρνηση, που έχει ήδη υποστεί μια ήττα στο δημοψήφισμα, ταραχές στο Δουβλίνο και αυξανόμενες εντάσεις για τη μεγαλύτερη εισροή μεταναστών που έχει δει ποτέ η χώρα. Τώρα θα πρέπει να αποδείξει ότι είναι ακόμα ικανό να κυβερνήσει, ενώ προσπαθεί να αποκρούσει το Σιν Φέιν.
«Ξέρω, αναπόφευκτα, θα υπάρξουν εικασίες ως προς τον «πραγματικό λόγο» της απόφασής μου», είπε ο Varadkar σε μια δήλωση.
Το Σιν Φέιν, επί του παρόντος το μεγαλύτερο κόμμα στην Ιρλανδία, έχει δει την υποστήριξή του να αυξάνεται πρόσφατα. Το κόμμα, το οποίο ποτέ δεν έχει κυβερνήσει στη δημοκρατία στο παρελθόν, έχει ενισχύσει τη δημοτικότητά του με εναλλακτικές προτάσεις για την αντιμετώπιση της στέγασης και άλλων κοινωνικών ζητημάτων, ιδιαίτερα μεταξύ των νεαρών ψηφοφόρων που δεν θυμούνται τους προηγούμενους δεσμούς του με τον Ιρλανδικό Ρεπουμπλικανικό Στρατό.
Ο Varadkar ακολουθεί τα βήματα άλλων πολιτικών ηγετών που αποχωρούν απροσδόκητα νωρίς, όπως η Jacinda Ardern της Νέας Ζηλανδίας και η Nicola Sturgeon από τη Σκωτία. Το κόμμα του, Fine Gael, έχει χάσει σε δημοτικότητα πρόσφατα, ειδικά λόγω της οξείας στεγαστικής κρίσης της Ιρλανδίας και των ανησυχιών για τη μετανάστευση.
Οι νίκες και οι ήττες του Λίο βαραντκάρ
Ο Varadkar, ο πρώτος ομοφυλόφιλος άνδρας και έγχρωμος που ηγήθηκε της χώρας, αναδεικνυόμενος ως ζώσα διαφήμιση για τα βήματα προόδου που έχει κάνει η Ιρλανδία τις τελευταίες δεκαετίες, με τη βοήθεια της Κέλτικης Τίγρης, μιας περιόδου ταχείας οικονομικής ανάπτυξης. Η χώρα νομιμοποίησε τις αμβλώσεις το 2018, μισό αιώνα μετά το Ηνωμένο Βασίλειο.
Η παραίτησή του έρχεται μετά την ήττα των ιρλανδικών δημοψηφισμάτων που διεξήχθησαν για την αλλαγή της παρωχημένης γλώσσας για τις γυναίκες και την οικογένεια στο σύνταγμα νωρίτερα αυτό το μήνα σε μια αιφνιδιαστική οπισθοδρόμηση για την κυβέρνηση. Ο Βαράντκαρ είπε την περασμένη εβδομάδα ότι ως επικεφαλής της κυβέρνησης αποδέχεται την ευθύνη για τις δίδυμες ήττες.
«Ήταν καθήκον μας να πείσουμε τον κόσμο ότι αυτές οι αλλαγές ήταν απαραίτητες και ωφέλιμες», είπε μετά το δημοψήφισμα. «Αποτύχαμε να το κάνουμε. Φυσικά πρέπει να το σκεφτούμε».
Τα δημοψηφίσματα επικεντρώθηκαν στην αλλαγή δύο τμημάτων του Συντάγματος, που γράφτηκε το 1937 υπό την επιρροή της Καθολικής Εκκλησίας.
Το πρώτο δημοψήφισμα πρότεινε ότι ο ορισμός της «οικογένειας» θα έπρεπε να διευρυνθεί πέρα από το γάμο για να συμπεριλάβει άλλες «ανθεκτικές» σχέσεις όπως η συμβίωση, ενώ το δεύτερο προσπάθησε να αφαιρέσει τη γλώσσα που αναφέρεται στα καθήκοντα φροντίδας των γυναικών στο σπίτι και να την αντικαταστήσει με διατύπωση ουδέτερη ως προς το φύλο.
