H Ρίγα συναρπάζει, είναι μία πανέμορφη χανσεατική πόλη στην Βόρεια Ευρώπη. Τόσο παραδοσιακή με κτίρια που διατηρεί από τον Μεσαίωνα, την Αναγέννηση και, ταυτόχρονα τόσο μοντέρνα με κτίρια φουτουριστικής αρχιτεκτονικής, όπως είναι η Εθνική Βιβλιοθήκη, απέναντι από την ιστορική πόλη, πάνω στον ποταμό Daugava που σχεδίασε ο αρχιτέκτονας Gunnar Birkerts.
Οι πλάκες από κρύσταλλο της βιβλιοθήκης απεικονίζουν το Κάστρο του Φωτός, η βιβλιοθήκη θεωρείται το σύμβολο της γνώσης και της μοντέρνας αρχιτεκτονικής στην Ρίγα.
Για να καταλάβουμε τις παραδόσεις αυτή της πόλης, τον τρόπο σκέψης, την αρχιτεκτονική της θα πρέπει να δούμε πώς προέκυψε το όνομα Ρίγα, και ποιες είναι οι ρίζες της Λετονικής γλώσσας. Το όνομα και οι ρίζες είναι τα δύο κύρια σημεία που καθοδηγούν τον πληθυσμό της από τα πρώτα χρόνια της ύπαρξης της.
Η ετυμολογία της λέξης Ρίγα, και ρίζες της γλώσσας
Η προέλευση της λέξης Ρίγα αμφισβητείται. Κάποιοι ιστορικοί ισχυρίζονται ότι το όνομα προέρχεται από τη Λιβονική ρίνγκα («βρόχος»), που αναφέρεται στο αρχαίο φυσικό λιμάνι που σχηματίζονταν από τον παραπόταμο βρόχο του ποταμού Νταουγκάβα. Άλλοι ιστορικοί ισχυρίζονται ότι προέρχεται από το λέξη Riege, το γερμανικό όνομα του Rīdzene, παραπόταμου του ποταμού Νταουγκάβα.
Από τις παλαιότερες στην Ευρώπη η λετονική γλώσσα
Τώρα, οι ρίζες της Λετονικής γλώσσας βρίσκονται στα Σανσκριτικά. Η Λετονική γλώσσα ανήκει στην ινδοευρωπαϊκή οικογένεια γλωσσών και μάλιστα είναι παλαιότερες γλώσσες της Ευρώπης. Μόνο τα λιθουανικά σχετίζονται με τα λετονικά, και το ενδιαφέρον είναι ότι αυτές οι δύο γλώσσες αποτελούν ξεχωριστό κλάδο στην ταξινόμηση των γλωσσών της Ευρώπης.
Η ίδρυση της πόλης. Το Λιβονικό Τάγμα
Ένας αρχαίος οικισμός των Livs και Kurs, κάνει την εμφάνιση του στη Ρίγα στα τέλη του 12ου αιώνα. Τα εμπορικά πλοία τότε απάντησαν ένα φυσικό λιμάνι όπου ο μικρός ποταμός Ridzene έρεε κάποτε στον Daugava, ένα εμπορικός δίαυλος από την εποχή των Βίκινγκ
Ο Albert of Buxhoevden κατέπλευσε το 1199 με 23 πλοία των Σταυροφόρων και ίδρυσε το στρατιωτικό Τάγμα των Αδελφών του Ξίφους. Το Τάγμα των Αδελφών του Ξίφους μετανομάστηκε το 1237 ως το Λιβονικό Τάγμα, και ήταν ένα κλάδος του Τάγματος των Τευτόνων. Έτσι ιδρύθηκε η πόλη της Ρίγας το 1201, όπου μετατράπηκε και σε σημαντικό κέντρο εμπορίου στην Βαλτική και κόμβος μεταφορών μεταξύ των υπολοίπων χωρών της Κεντρικής Ευρώπης. Αλλωστε. η Ρίγα ανήκε και στην Χανσεατική Ενωση, την ένωση για το ελεύθερο εμπόριο και τις μετακινήσεις που ιδρύθηκε στην Βόρεια Γερμανία και στην οποία εντάχθηκαν οι περισσότερες πόλεις του Βορρά, μεταξύ αυτών και το Ταλίν και η Κρακοβία.
Στην μακρά της ιστορία, η Ρίγα για λίγο διάστημα έμεινε ανεξάρτητη, το 1581 πέρασε στην Πολωνία, καταλήφθηκε από τη Σουηδία το 1621 και στη συνέχεια καταλήφθηκε το 1709–10 από τον Μέγα Πέτρο, με τη Σουηδία να παραχωρεί επίσημα την πόλη στη Ρωσία με την Ειρήνη του Nystad το 1721. Στο διάστημα αυτό, ωστόσο οι γερμανόφωνοι ευγενείς και έμποροι της Ρίγας διατήρησαν τα προνόμια τους. Έτσι, στα τέλη του 18ου αιώνα η πόλη ο παράδεισος του πνεύματος και της σκέψης με επιρροές από τον Διαφωτισμό. Τότε, ο εκδότης Hartknoch τύπωσε σημαντικές πραγματείες των φιλοσόφων Johann Georg Hamann, Johann Gottfried von Herder και Immanuel Kant καθώς και γερμανικές μεταφράσεις του έργου του Jean-Jacques Rousseau.
Όταν μία σιδηροδρομική γέφυρα ένωσε τις πόλεις και έφερε τον πολιτισμό
Η ανάπτυξη της Ρίγας σφραγίστηκε, όταν τα μεσαιωνικά τείχη του φρουρίου της πόλης άρχισαν από το 1857 να πέφτουν. Τις ‘πύλες’ της πόλης άνοιξε η σιδηροδρομική γέφυρα που κατασκευάστηκε πάνω στον ποταμό Νταουγκάβα το 1872. Ήταν η γέφυρα που επέτρεψε τους Λετονούς να ταξιδεύουν σε όλη την χώρα. Ένα χρόνο μετά το 1873 διοργανώθηκε και το πρώτο φεστιβάλ της Λετονίας. Έκτοτε υπήρξε συνεχή βελτίωση των υποδομών της χώρας.
Η Ρίγα διοικητική πρωτεύουσα της Όστλαντ
Η Λετονία καταλήφθηκε και προσαρτήθηκε από τους Σοβιετικούς το 1940, χάνοντας το 1949-1 η Ρίγα χιλιάδες ανθρώπους από τις εκτελέσεις των Σοβιετικών. Η ναζιστική Γερμανία κατέλαβε την πόλη από το 1941 έως το 1944 κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθιστώντας την διοικητική πρωτεύουσα της Όστλαντ, μιας περιοχής που περιλαμβάνει την Εσθονία, τη Λετονία, τη Λιθουανία και τη Λευκορωσία. Η ανεξαρτησία της Λετονίας ήρθε τον Αύγουστο του 1991 ενώ η χώρα εντάχθηκε στην ΕΕ το 2004.
Αεροδρόμιο RIX κόμβος για την Air Baltic, συνεργασία Aegean με Air Baltic
Σήμερα ο αυτοκινητόδρομος Via Baltica ενώνει το Ταλίν, το Κάουνας και τη Βαρσοβία ενώ το . Διεθνές Αεροδρόμιο της Ρίγας RIX είναι ο κόμβος της εθνικής αεροπορικής εταιρείας, airBaltic με την οποία συνεργάζεται και η Aegean Airlines για πτήσεις κοινού κωδικού προς το αεροδρόμιο της Ρίγας. Κάποιες ωστόσο πτήσεις μέσα στην εβδομάδα εκτελεί κατευθείαν η Aegean από τον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών.
Τα ιστορικά σημεία της Ρίγας
Το ιστορικό κέντρο της Ρίγας χαρακτηρίστηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO το 1997. Πολλά μεσαιωνικά κτίρια σώζονται, μεταξύ των οποίων είναι ο Καθεδρικός της Ρίγας Riga Dom του 13ου αιώνα, το Κάστρο της Ρίγας του 14ου αιώνα (1330), τα σπίτια και αποθήκες εμπόρων. Τα κτίρια γοτθικής αρχιτεκτονικής «The Three Brothers’, το μνημείο της Ελευθερίας, \Freedom Monument’, η πλατεία Livu όπου συναντώνται 8 δρόμοι, το Δημαρχείο της πόλης, ‘Ο Οίκος των Μαύρων Κεφαλών’, ‘House of the Black Heads’που χτίστηκε το 1334, ως ο τόπος συνάντησης εκπροσώπων δημοσίων οργανισμών. Η Εθνική Λυρική Σκηνή, η Εθνική Οπερα της Λετονίας που χτίστηκε το 1863 ως το Γερμανικό Θέατρο της Ρίγας, η εκκλησία του Αγίου Πέτρου.
‘Der Bremer Stadtmusikanten’ – Οι Μουσικοί της πόλης της Βρέμης στην πόλη της Ρίγας
Μία έκπληξη περιμένει τους επισκέπτες της Ρίγας που έχουν ήδη επισκεφτεί το αυτόνομο χανσεατικό κρατίδιο της Βρέμης στην Γερμανία. Θα δουν έξω από την εκκλησία του Αγίου Πέτρου της Ρίγας, το σύμβολο της πόλης της Βρέμης ‘του Μουσικούς της Βρέμης’ που βρίσκονται πλησίον του Καθεδρικού της Βρέμης ‘Peter Dom’ .
Η απάντηση που λύνει την απορία: Η πόλη της Βρέμης συνεργάζεται με την πόλη της Ρίγας. Το γλυπτό κατασκευάστηκε ίδιο με αυτό της Βρέμης. και δόθηκε από την Βρέμη στην Ρίγα. Ετσι τα τέσσερα αγαπημένα ζώα της μυθολογίας βρήκαν το σπίτι τους πίσω από την εκκλησία του Αγίου Πέτρου, όπως ακριβώς και στην Βρέμη.