Κίνδυνο εκτός από τις αναδυόμενες να καταταγεί και στις… αδιάφορες αγορές διατρέχει πλέον το Χρηματιστήριο της Αθήνας, καθώς για δεύτερη σερί συνεδρίαση την Τρίτη ο τζίρος ήταν μικρός και υπερσυγκεντρωμένος σε 25 μετοχές, αφήνοντας την υπόλοιπη αγορά διψασμένη. Τα στοιχεία αυτά δεν είναι περιστασιακά ή παροδικά, αλλά ενδεικτικά της ευρύτερης εικόνας της ελληνικής αγοράς και υπογραμμίζουν το ζήτημα της έλλειψης ενδιαφέροντος και της απουσίας μηχανισμών που θα συντηρούν το βάθος καθιστώντας την αγορά πιο ελκυστική.
- Χρηματιστήριο: Στις 25 μετοχές του Largre Cap το 95% του τζίρου
- Απολύτως μονοδιάστατη και μονοφασική η εικόνα της αγοράς
- Πλήθος μετοχών μεσαίας αλλά κυρίως μικρότερης αποτίμησης, μένει στο περιθώριο
- Τα 2/3 των μετοχών είναι ωσεί παρόν στο ταμπλό του Χ.Α.
Μπορεί στη συνεδρίαση της Δευτέρας να υπήρχε το άλλοθι της αργίας του Χρηματιστηρίου του Λονδίνου λόγω της κηδείας της Βασίλισσας Ελισάβετ, κάτι που έστειλε το τζίρο του Χ.Α. στα 26,83 εκατ. ευρώ που αποτελεί αρνητικό ρεκόρ 9,5 μηνών και τη δεύτερη χειρότερη επίδοση του 2022, ύστερα από τα 25,2 εκατ. ευρώ που είχαν γίνει στην 1η συνεδρίαση του έτους στις 3 Ιανουαρίου, όμως η συνεδρίαση της Τρίτης, δυστυχώς, δεν έφερε θεαματικές αλλαγές.
Η αξία συναλλαγών διαμορφώθηκε μόλις στα 42,3 εκατ. ευρώ, ήτοι σχεδόν 50% κάτω από τα 80 εκατ. ευρώ που είναι οι μέσες συναλλαγές του 2022, αλλά και πολύ κάτω από τα 71 εκατ. ευρώ που ήταν ο μέσος τζίρος του 2021. Ασφαλώς, με τέτοιες συναλλαγές το ελληνικό χρηματιστήριο δεν μπορεί να αποτελέσει σοβαρό επενδυτικό «κράχτη» προς ισχυρά ξένα χαρτοφυλάκια, δεδομένου ότι έχει καταστεί μια ακραία ρηχή αγορά, που πολύ εύκολα εγκλωβίζει.
Η ελληνική αγορά παραμένει μια μικρή, περιφερειακή αγορά που ανήκει στις αναδυόμενες και όχι στις ώριμες αγορές, κάτι που της στερεί ένα τεράστιο μέρος από την παγκόσμια επενδυτική «πίτα» των κεφαλαίων που κυκλοφορούν. Παράλληλα, το Χ.Α. στερείται και από εγχώριες επενδυτικές δυνάμεις, καθώς οι ενεργοί κωδικοί όλα τα τελευταία χρόνια έχουν παγιωθεί μεταξύ των 15 και 35 χιλ., πολύ μακριά από τα επίπεδα που είχε έως πριν 10 ή 12 χρόνια.
Ένα στοιχείο που δείχνει την απολύτως στρεβλή, μονοφασική και μονοδιάστατη εικόνα της αγοράς είναι ότι από τα 42,3 εκατ. ευρώ του τζίρου, τα 39,26 εκατ. ευρώ έγιναν από τις 25 μετοχές του Large Cap, εκ των οποίων τα 11,86 εκατ. ευρώ από τις τράπεζες. Αυτό σημαίνει ότι σε όλη την υπόλοιπη αγορά, ήτοι σε περίπου 120 μετοχές μεσαίας και κυρίως μικρότερης αποτίμησης, έγιναν συναλλαγές αξίας μόλις 3,04 εκατ. ευρώ!
Εξ αυτών, τα 1,56 εκατ. ευρώ έγιναν από τις 20 μετοχές του Mid Cap, που σημαίνει ότι περίπου 100 μετοχές της μικρότερης αποτίμησης διακίνησαν τζίρο μόλις 1,48 εκατ. ευρώ! Πρόκειται για ένα σύμπτωμα που μαρτυρά την ακραία στρέβλωση του ταμπλό του Χ.Α. όπου σχεδόν ολόκληρη η μικρή κεφαλαιοποίηση, πλην σπάνιων εξαιρέσεων, μένει μόνιμα στο περιθώριο των συναλλαγών, με πενιχρούς όγκους και τζίρους.
Auditor’s note: Οι ελλείψεις που κάνουν το Χ.Α… υπανάπτυκτο
Το πρόβλημα της ελληνικής αγοράς είναι όμως πολυδιάστατο. Δεν λείπει μόνο επενδυτικό ενδιαφέρον αλλά και οι μηχανισμοί, οι ενέργειες και η βούληση για τη δημιουργία του.Χωρίς υποχρεωτικό market making από δύο τουλάχιστον ειδικούς διαπραγματευτές ανά μετοχή, ακόμα και ειδικά προγράμματα συναλλαγών. Εν τη απουσία πρωτοβουλιών και κινήτρων ενίσχυσης του free float.
Με εσωστρεφείς επιχειρήσεις, με τον ρόλο του Investor Relationship Manager να είναι συχνά πάρεργο του οικονομικού διευθυντή και άλλοτε της διεύθυνσης δημοσίων σχέσεων.
Ακόμα όμως κι εκεί που υφίσταται διακριτή θέση IR Manager, τα στελέχη που την καλύπτουν δεν έχουν ουσιαστικές αρμοδιότητες και πρόσβαση στη διοίκηση.
Όσο οι δομικές αυτές αδυναμίες δεν επιλύονται αλλά απλά καλύπτονται, υποβαθμίζονται και παραγνωρίζονται, δεν μπορεί να δημιουργηθεί το επενδυτικό περιβάλλον που απαιτείται για την διάχυση του ενδιαφέροντος.
Χρόνιες αδικίες
Μετοχές εξαιρετικών εταιριών, με πολύ καλά μεγέθη, αξιόπιστο και συνεπές management και καλή πορεία σε Ελλάδα και εξωτερικό, μένουν στα αζήτητα, διακινώντας 10-50 ή 100 τεμάχια ημερησίως! Πρόκειται ασφαλώς για ένα σύνθετο θέμα, δύσκολο στην επίλυσή του, καθώς εμφορείται από το «κάψιμο» ολόκληρης της επενδυτικής γενιάς του ’99, αλλά και της συλλήβδην… δαιμονοποίησης ολόκληρης της μικρής κεφαλαιοποίησης, ως… άντρο των λόμπι και των χρηματιστηριακών παιγνίων.
Εδώ και τουλάχιστον μια 15ετία, η αγορά κηδεμονεύεται από τα ισχυρά διεθνή χαρτοφυλάκια των ξένων που δραστηριοποιούνται – λόγω μεγέθους – σχεδόν αποκλειστικά στο χώρο του FTSE 25. Από αυτό το χώρο προμοτάρουν επιλογές, κάνουν εκθέσεις – αναλύσεις, δίνοντας τιμές – στόχους, δημιουργώντας κίνηση, με αποτέλεσμα η ρευστότητα να ανακυκλώνεται αποκλειστικά εντός αυτού του «γκέτου».
Έτσι, ελλείψει εγχώριων επενδυτών και με εξοβελισμένη την εγχώρια θεσμική κοινότητα, τα 2//3 του ταμπλό του μένουν στο περιθώριο των συναλλαγών, καθιστώντας το Χ.Α. μία – κατ’ ουσίαν – αγορά 25-30 μετοχών. Στη συνεδρίαση της Τρίτης π.χ., η μετοχή της Κτήμα Λαζαρίδη διακίνησε δύο τεμάχια μέσω… τρία ευρώ (!!), η Κυριακούλης διακίνησε 10 μετοχές μέσω 11 ευρώ, η Ελβέ έκανε 30 τεμάχια μέσω 146 ευρώ, η Λανακάμ 55 μετοχές μέσω 42 ευρώ, η Εβροφάρμα έκανε όγκο 540 τεμάχια και τζίρο 378 ευρώ, η Ίντεργουντ διακίνησε 364 μετοχές μέσω 73 ευρώ κ.ο.κ.
