Δυναμική αύξησης του εσωτερικού πολιτικού ρίσκου διαπιστώνεται στην Ελλάδα, παρά τις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για εκλογές στο τέλος της τετραετίας. Τόσο από το κυβερνητικό στρατόπεδο όσο και από την αντιπολίτευση ανοίγουν μέτωπα και καλλιεργούνται άλλα με στόχους στον κλειστό κύκλο των ηγετών.
Τα σενάρια εκλογών διαψεύδονται με διαρροές, οι κινήσεις όμως δείχνουν ότι το έδαφος προετοιμάζεται… εντατικά
Νέα μέτωπα και παλαιότερα θέματα επανέρχονται στο πολιτικό προσκήνο και μάλιστα μέσω της δικαστικής οδού, στην Ελλάδα, καθώς υποθέσεις που εμπλέκουν στενούς συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα τίθενται προς διερεύνηση δικαστικά.
Από την άλλη πλευρά, ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ στοχοποιούν προσωπικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη, πλήττοντας το στενό οικογενειακό του περιβάλλον και επαναφέροντας -επίσης- υποθέσεις κλεισμένες από… πολύ παλαιότερα, με στόχο να καταδείξουν προφίλ και μοτίβο οικογενειακής ροπής στη διαφθορά.
Auditor’s note
Πολιτικά, η επιλογή στοχοποίησης του περιβάλλοντος των ηγετών αποτελεί ξεκάθαρα κλιμάκωση της αντιπαράθεσης των κομμάτων. Χρονικά, τόσο μεγάλες εντάσεις πυροδοτούνται σε χρόνο κοντά στις κάλπες, έτσι ώστε να επιτευχθεί ο μεγαλύτερος δυνατός αντίκτυπος. Σε αυτή τη φάση, πάντως, αμφότερες οι πλευρές ρίχνουν ζητήματα αλλά δεν τα εκμεταλλεύονται στο έπακρο. Αυτό συνεπάγεται ότι προετοιμάζουν το έδαφος της πολιτικής αντιπαράθεσης.Υπ αυτό το πρίσμα, οι επικείμενες εκλογές, όσο κοντά ή μακριά είναι, θα διεξαχθούν σε κλίμα ακραίας πόλωσης, με επιθέσεις κάτω από τη ζώνη, διαχέοντας την πολιτική ένταση στην κοινωνίας. ‘Ετσι θα γίνει εκ νέου προσπάθεια αναζωπύρωσης διαχωρισιτικών ζωνών στην κοινωνία. Ακόμα δεν είναι σαφές αν τέτοιες πρακτικές συνεχίζουν να βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στην κοιννωνία, όμως.
Πλήγματα στο περιβάλλον Τσίπρα
Πρόκειται για εξελίξεις που αυτόνομα θα είχαν μικρή ή περιορισμένη πολιτική αξία, αλλά συνδυαστικά, διαμορφώνουν ένα μάλλον εκρηκτικό μίγμα, το οποίο με τους κατάλληλους χειρισμούς θα μπορούσε να πλήξει το “ηθικό πλειόκετημα” που θεωρεί ότι διαθέτει ο Αλέξης Τσίπρας.
Υπ αυτό το πρίσμα, η απόφαση της Δικαιοσύνης να ανασύρει και να επανεξετάσει από μηδενικής βάσης τις καταγγελίες του θανόντος Ανδρέα Βγνόπουλου για δωροληψία και ενδεχόμενο εκβιασμό του από την πρώην πρόεδρο του Αρείου Πάγου, μετέπειτα πρωθυπουργό και νομική σύμβουλο του Αλέξη Τσίπρα, Βασιλική Θάνου, αποκτά προστιθέμενη πολιτική αξία.
Μπορεί η απόφαση της Δικαιοσύνης να επανεξετάσει το ζήτημα να είναι η αρμόζουσα, ωστόσο, η δημοσίευση του ηχητικού ντοκουμέντου που πυροδότησε τη νέα έρευνα, τόσα χρόνια μετά τον θάνατο του επιχειρηματία, αποτελεί αν μη τι άλλο… πολιτική πράξη.
Αντιστοίχως και η παραπομή του πρωτοκλασάτου στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ και στενού συνεργάτη του τέως πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, του Νίκου Παπά, έχει προφανή πολιτική σημασία. Σε αυτό το θέμα, επίσης εμπλέκεται επιχειρηματίας, ο Χρήστος Καλογρίτσας και έχει προεκτάσεις στα media.
Συνδυαστικά, οι δύο αυτές υποθέσεις καταδεικνύουν αμφισβητήσιμες σχέσεις του περιβάλλοντος του Αλέξη Τσίπρα με παράγοντες του επιχειρηματικού κόσμου και της Δικαιοσύνης με συγκεκριμένη ατζέντα. Έτσι υπονομεύεται το αφήγημα της καθαρότητας στο οποίο επιχειρεί να οικοδομήσει το αντιπολιτευτικού του αφήγημα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Κατά Μητσοτάκη
Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, αυτή την περίοδο πλήττεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τα golden boys που έχουν τοποθετηθεί σε κρατικές και ημικρατικές θέσεις, την παλαιά υπόθεση αρχαιοκαπηλίας που είχε εμπλακεί ο πατέρας του και τους διορισμούς των παιδιών του σε θέσεις με αμφισβητήσιμο τρόπο υπό περίεργες συνθήκες.
Έτσι, στο προσκήνιο από media που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ κα τον Αλέξη Τσίπρα ήρθε παλαιότερη υπόθεση αρχαιοκαπηλίας με την συλλογή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στην Κρήτη, η οποία ανασύρθηκε επ αφορμής των εγκαινίων της ομώνυμης πτέτυγας στο Μουσείο στην Κρήτη.
Παράλληλα, τα πυρά των ίδιων μέσων ενημέρωσης εστιάστηκαν και στον διορισμό του γιού του Κυριάκου Μητσοταήκη στο γραφείο Ισπανού Ευρωβουλευτή.
Νωρίτερα, είχε βρεθεί στο στόχαστρο η κόρη του Κυριάκου Μητσοτάκη σε fund που πραγματοποιεί μπαράζ εξαγορών στην Ελλάδα, αποκτώντας -μεταξύ άλλων- και την Εθνική Ασφαλιστική.
