Σε μια συγκυρία που λαμβάνει χώρα κοσμογονία επενδύσεων, με μπαράζ προκηρύξεων έργων, πολυάριθμων διαγωνισμών, ξεμπλοκάρισμα μεγάλων projects και ένα ευρύτερο ανασκούμπωμα ολόκληρου του κλάδου ενέργειας, υποδομών και κατασκευών, ο όμιλος Ελλάκτωρ συνεχίζει να μαστίζεται από τις μετοχικές έριδες.
Του Απόστολου Σκουμπούρη
Η αγορά εδώ και σχεδόν ένα χρόνο παρακολουθεί αμήχανη το κρυφτούλι ανάμεσα στις δύο κύριες μετοχικές ομάδες που έχουν διαμορφωθεί, με τη μία να εκπροσωπείται από τους Ολλανδούς της Reggeborgh Invest και την άλλη από τους Έλληνες εφοπλιστές υπό την ομπρέλα των Greenhill και Kiloman.
Ένα ιδιότυπο κρυφτούλι που ξεκίνησε κάτι σαν… πείσμα μέσω του μετοχικού διαγκωνισμού στη συγκέντρωση μετοχών της εισηγμένης, αλλά έχει εξελιχτεί σε τεράστια ανοικτή πληγή, που καθημερινά ολοένα και περισσότερο «σκοτώνει» το brand και ξηλώνει τη δυναμική και την υπόσταση της άλλοτε κραταιάς εταιρείας.
Υβριδικός πόλεμος με συμμετοχή των ΜΜΕ
Ένθεν και ένθεν ανακοινώσεις, εξώδικα, αντεγκλήσεις, μάχες, φατρίες, διαρροές, συνθέτουν έναν… βρώμικο υβριδικό πόλεμο που συνεχίζεται με θεατή την αγορά, την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και όλη την εγχώρια επενδυτική κοινότητα. Στο «παιχνίδι» πλέον έχουν μπει και πολλά μέσα ενημέρωσης του έντυπου αλλά κυρίως του ηλεκτρονικού τύπου που αναλόγως τα… παραγγέλματα, παίρνουν ανάλογη στάση υπέρ ή κατά των Ολλανδών ή των Ελλήνων.
Επίσης στον υβριδικό αυτό πόλεμο, ρόλο και μάλιστα σημαντικό διαδραματίζουν και κάποιες εταιρείες επικοινωνίας που ενορχηστρώνουν τα εκάστοτε δημοσιεύματα, τις διαρροές, τα «χτυπήματα», συμβάλλοντας στο ευρύτερο τοξικό κλίμα.
Την Παρασκευή 5/11 η διοίκηση της εταιρίας που ελέγχεται από την πλευρά των Ολλανδών και του Reggeborgh Invest που έχει και το πάνω χέρι μετοχικά, εξέδωσε μια δεικτική και αρκετά επιθετική ανακοίνωση κατηγορώντας μετόχους για ενορχηστρωμένα παιχνίδια υπονόμευσης και εγκαλώντας – εμμέσως πλην σαφώς – media ότι συμμετέχουν σε συμπαιγνίες (εκούσια ή ακούσια).
Αλήθεια, μπορεί μια διοίκηση εισηγμένης να παίρνει το μέρος της μιας ή τις άλλης πλευράς των μετόχων; Δεν οφείλουν τα διοικητικά συμβούλια να είναι ανεξάρτητα και να εργάζονται για το συμφέρον της εταιρίας;
Ο πόλεμος μαίνεται για τα καλά, δημιουργώντας ένα άκρως τοξικό κλίμα που αποστραγγίζει την εναπομείνασα αξιοπιστία, ενώ παράλληλα διαψεύδεις τις φήμες για νέα αύξηση κεφαλαίου. Θυμίζουμε πως την περασμένη Άνοιξη η εταιρία έκανε ΑΜΚ 120 εκατ. ευρώ.
Πολιτική εξωδίκων
Ασφαλώς, και η πολιτική των εξωδίκων από την πλευρά των κ.κ. Μπάκου και Καϋμενάκη, σε καμιά περίπτωση δεν «χτίζει» αξιοπιστία και προσπάθεια συναίνεσης. Όπως τονίζει η τωρινή διοίκηση στην ανακοίνωση, «από τις 26 Ιανουαρίου του 2021, η εταιρία έχει δεχθεί από τους μετόχους Greenhill και Kiloman, τουλάχιστον είκοσι εξώδικα καθώς και τέσσερις αγωγές με ισάριθμα αιτήματα ασφαλιστικών μέτρων, συνοδευόμενα με αντίστοιχα αιτήματα προσωρινής διαταγής τα οποία έχουν στο σύνολό τους απορριφθεί από τα αρμόδια ελληνικά Δικαστήρια. Πρόκειται για μία απέλπιδα προσπάθεια αποδυνάμωσης και αποπροσανατολισμού της σημερινής διοίκησης από το βασικό της στόχο που δεν είναι άλλος από την επιχειρησιακή εξυγίανση και ανάκαμψη της Εταιρείας….».
Παράλληλα, στην ανακοίνωση της διοίκησης σημειώνεται πως η πραγματικά υπαίτιος του αδιεξόδου, της δραματικής συρρίκνωσης της εταιρίας και του αποκλεισμού της από τον τραπεζικό δανεισμό, που απείλησαν τις θέσεις 7.500 εργαζομένων είναι η διοίκηση της περιόδου 2018-2020.
Τονίζεται πως τα στελέχη που οδήγησαν την εταιρία από κύκλο εργασιών 1,857 εκατ. ευρώ το 2018 σε 892 εκατ. ευρώ το 2020, ήτοι πτώση άνω του 50%, και ιδιαίτερα τον κλάδο κατασκευής ΑΚΤΩΡ από 1,483 εκατ. ευρώ το 2018 σε 499 εκατ. ευρώ το 2020, ήτοι πτώση 66%, διαρρέουν κατηγορίες για δήθεν συρρίκνωση του ομίλου τη στιγμή που επιχειρείται σταθεροποίηση των πωλήσεων και σημαντική αύξηση των περιθωρίων λειτουργικής κερδοφορίας (EBITDA).
