Κατά μέσο όρο, περισσότερες από 2.000 καταιγίδες είναι σε εξέλιξη σε όλο τον κόσμο σε μια δεδομένη στιγμή, παράγοντας περίπου 100 ηλεκτρικές εκκενώσεις (αστραπές και κεραυνούς) ανά δευτερόλεπτο.
Η NASA διαθέτει δύο διαφορετικούς αισθητήρες σε δορυφόρους που μετρούν τη συχνότητα των αναλαμπών από κεραυνούς ή αστραπές, τον OTD (Optical Transient Detector) και τον LIS (Lightning Imaging Sensor). Από τα δεδομένα από τον OTD για το διάστημα 1995 – 2000 και από τον LIS για το διάστημα 1998 έως το 2005, υπολογίστηκαν οι μέσοι όροι και συνδυάστηκαν για τη δημιουργία ενός μέσου ετήσιου χάρτη ρυθμού αστραπών/ κεραυνών. Έντεκα έτη δεδομένων περιλαμβάνονται για την αφαίρεση τυχόν ανωμαλιών που ενδέχεται να υπάρχουν σε ένα μόνο έτος. Οι χρωματικές παραλλαγές στον χάρτη εμφανίζουν τον μέσο ετήσιο αριθμό αναλαμπών ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.
Πατώντας στην παρακάτω εδώ, μπορείτε να επιλέξετε να εμφανιστεί ο διαδραστικός χάρτης των δορυφορικών καταγραφών ηλεκτρικών εκκενώσεων:
Από τον χάρτη φαίνεται ότι η κατανομή των αναλαμπών σε όλο τον κόσμο είναι άνιση. Περίπου το 70% του συνόλου εμφανίζεται στις τροπικές περιοχές. Η τοποθεσία που λαμβάνει τον μεγαλύτερο αριθμό κεραυνών ετησίως βρίσκεται κοντά στο μικρό χωριό Kifuka στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό: Ο μέσος ετήσιος ρυθμός αστραπών/ κεραυνών για αυτήν την τοποθεσία είναι περίπου 158. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Φλόριντα έχει τον υψηλότερο εθνικό ετήσιο αριθμό, με μέσο όρο 59 ανιχνεύσεις ανά έτος.
Τα τρία βασικά «συστατικά» που χρειάζονται για να αναπτυχθεί καταιγίδα είναι η υγρασία, η αστάθεια και η ανύψωση μιας αέριας μάζας. Η υγρασία χρειάζεται για να αναπτυχθούν τα σύννεφα. Η αστάθεια στην ατμόσφαιρα, δηλαδή η απότομη πτώση της θερμοκρασίας καθ’ύψος, προκαλεί αυθόρμητη ανύψωση μιας θερμής αέριας μάζας, όσο είναι θερμότερη από το περιβάλλον της. Η άνωση αναγκάζει τον αέρα να ανεβαίνει, να ψύχεται και να συμπυκνώνεται, σχηματίζοντας σύννεφα όταν υπάρχει αρκετή υγρασία. Μερικά παραδείγματα μηχανισμών ανύψωσης αερίων μαζών είναι τα βουνά, που εμποδίζουν τη ροή των αερίων μαζών, η θερμότητα του ήλιου που θερμαίνει το έδαφος και τον υπερκείμενο αέρα, και οι μετωπικές επιφάνειες των καιρικών συστημάτων. Η διαφορική θέρμανση της ξηράς και της θάλασσας γύρω από τη Φλόριντα, καθιστά την περιοχή επιρρεπή σε καταιγίδες.
