“Κοιμηθήκαμε μαζί με τα παιδιά το βράδυ για να μη χρειαστεί να ζήσει κανείς και να θρηνεί τους σκοτωμένους”. Αυτό δήλωσε μια Παλαιστίνια μητέτερα, καθώς ξυπνούσε -απρόσμενα- το πρωί μετά τους ισραηλινούς βομβορδισμούς. Το θέμα μετέδωσε το CNN. Αν και η φράση και μόνο αποτελεί γροθιά στο στομάχι, σήμερα η είδηση είναι το μετέδωσε το CNN.
Μετά από παραπάνω από μισό αιώνα αιματοχυσίας στη Μέση Ανατολή οι συμπλοκές αποτελούν κανονικότητα, ο πόλεμος καθημερινότητα και η ειρήνη, βραχύβιο διάστημα μέχρι την επόμενη σύγκρουση. Η διεθνής κοινή γνώμη ενημερώνεται για την κατάσταση όταν οι νεκροί ξεπερνούν τους 30, η διεθνής κοινότητα “ανησυχεί” πάνω από τους 60. Στους 100 προετοιμάζεται να παρέμβει, η παρέμβαση εκδηλώνεται λίγο μετά και η ένταση σταματά όταν αυτοί φτάσουν ή ξεπεράσουν τους 300.
Τώρα, διεθνείς και περιφερειακές προσπάθειες κατάπαυσης του πυρός βρίσκονται σε εξέλιξη. Η Αίγυπτος, είναι ο βασικός παράγοντας που διαθέτει επιρροή και στις δύο πλευρές. Η Τουρκία, επιχειρεί να παίξει το ρόλο του εκπροσώπου της Χαμάς και εν γένει των Παλαιστινίων, ενώ οι ΗΠΑ επιχειρούν να ανακτήσουν το status του αξιόπιστου μεσολαβητή, το οποίο έχασαν με την πολιτική Τραμπ. Η Ευρώπη παρακολουθεί τις εξελίξεις, αλλά αποφεύγει να εμπλακεί ενεργά, αν και ελέγχει τις ροές κεφαλαίων προς τους Παλαιστινίους και μπορεί πάντα να “συνετίσει” το Ισραήλ, με διάφορους τρόπους.
Αυτό που έχει τώρα σημασία δεν είναι ο αριθμός των νεκρών. Αυτός θα αυξηθεί. Τώρα οι ηγέτες πρέπει να αποφασίσουν πόσοι είναι αρκετοί για να πετύχουν το αποτέλεσμα.
Παράθυρο ευκαιρίας
Τα διεθνή media, τώρα, στέκονται επικριτικά απέναντι στο Ισραήλ και αυτό δεν είναι σύνηθες. Μέσα ενημέρωσης με επιρροή και ερείσματα επιλέγουν να διαχωρίσουν τον Νετανιάχου και τις μεθοδεύσεις του από το κράτος του Ισραήλ. Αυτό δεν είναι εύκολο. Σε αυτή τη φάση, για τη διεθνή κοινή γνώμη, ο Νετανιάχου είναι το Ισραήλ και οι Ισραηλινοί είναι αυτοί που σφάζουν τους Παλαιστινίους.
Οι προσπάθειες να αναδειχθούν οι πυραυλικές επιθέσεις της Χαμάς ως ικανή απειλή για αμετροεπή αντίδραση του Ισραήλ αποτυγχάνουν, τόσο στα media όσο και στα social media. Η δυναμική αυτή είναι μοναδική.
Ενδεχομένως, αν τα διεθνή και τοπικά media στις ΗΠΑ και την Ευρώπη αυξήσουν την ένταση και ξεξαθαρίσουν την εικόνα, να δημιουργηθεί το απαραίτητο παράθυρο ευκαιρίας για την εκκίνηση μιας ουσιαστικής διαδικασίας ειρήνευσης. Όχι όμως όχι μόνο υπό την αιγίδα των ΗΠΑ και του ΟΗΕ, αλλά σε απευθείας μετάδοση από τα media, θέτοντας τις εξελίξεις υπό την άμεση εποπτεία της διεθνούς κοινής γνώμης.
Το σενάριο μπορεί να φανεί ουτοπικό. Είναι όμως πραγματικό. Οι δυναμική που δημιουργείται από τις πολιτικές ανακατάξεις στις ΗΠΑ και την προοπτική αλλαγών στην ΕΕ, δημιουργεί ένα κενό εξουσία και έκφρασης. Αντιστοίχως και στο Ισραήλ, το οποίο δεν αποκλείεται να οδηγηθεί στις κάλπες για πέμπτη φορά!, κάτι που θα συμβαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας.
Ο Νετανιάχου επιτυγχάνει εκεί που ο Τραμπ απέτυχε
Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου κάνει ακριβώς ότι έκανε και ο Τραμπ, η διαφορά είναι ότι το κάνει με μεγάλη -αν όχι απόλυτη επιτυχία-. Ο ακριδεξιός πρωθυπουργός του Ισραήλ που δικάζεται για διαφθορά προκαλεί έναν ακόμη πόλεμο και βάφει τα χέρια του με αίμα προκειμένου να μην επιτρέψει τη δημιουργία κυβέρνησης συνεργασίας που θα αποκλείει το κόμμα του και θα τον εξωθεί από τον πρωθυπουργικό θώκο.
Το διακύβευμα, όμως, δεν είναι πολύ διαφορετικό και για τη Χαμάς, την οργάνωση που ελέγχει τη Λωρίδα της Γάζας, όχι όμως το σύνολο των παλαιστινιακών εδαφών και η οποία δεν αποτελεί την επίσημη έκφραση των Παλαιστινίων.
Χαμάς και Νετανιάχου… κερδίζουν
O Παλαιστίνιος πρόεδρος, Μαχμούντ Αμπάς, ανακοίνωσε στις 30 Απριλίου την αναβολή των εκλογών που είχαν προγραμματιστεί για τις 22 Μαΐου, επικαλούμενος την άρνηση του Ισραήλ, δηλαδή του Νετανιάχου, να επιτρέψει τη διεξαγωγή εκλογών και στην ανατολική Ιερουσαλή. Οι New York Times, επικαλούμενοι πηγές από το κόμμα του Αμπάς, υποστηρίζουν, επίσης, ότι ο Παλαιστίνιος πρόεδρος φοβάται μια ήττα.
Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι η τελευταία φορά που διεξήχθησαν εκλογές στα παλαιστινιακά εδάφη ήταν το 2006. Έκτοτε, PLA και Χαμάς έχουν χωρίσει και κυβερνούν κατά το δοκούν, χωρίς ενιαία δομή την Παλαιστίνη. Όλα αυτά τα χρόνια, πρωθυπουργός του Ισραήλ είναι ο… Νετανιάχου.
Κερδισμένος από αυτές τις εντάσεις βγαίνει και ο Ταγίπ Ερντογάν, καθώς εμπεδώνει τον ρόλο της Τουρκίας ως αποκούμπι και ουσιαστικό σύμμαχο των Παλαιστινίων. Τα πλήγματα του Ισραήλ σε τουρκικές εγκαταστάσεις πιστοποιούν ακριβώς αυτό.
Με δεδομένο, μάλιστα, ότι δεν πρόκειται για αστοχίες αλλά για προσεκτικά και επιλεγμένους στόχους και χειρουργικές επιχειρήσεις, είναι προφανές ότι ο Νετανιάχου επιδιώκει να συμπεριλάβει στις διαπραγματεύσεις τον Ταγίπ Ερντογάν.