![[ File # csp0161567, License # 1180632 ]
Licensed through http://www.canstockphoto.com in accordance with the End User License Agreement (http://www.canstockphoto.com/legal.php)
(c) Can Stock Photo Inc. / surpasspro](https://i1.wp.com/www.crisismonitor.gr/wp-content/uploads/2017/03/spying.jpg?resize=360%2C180&ssl=1)
Κίνδυνο να εγκλωβιστεί σε σκηνικό εσωστρέφειας, υπονομευτικής κριτικής εκ των έσω και αποσταθεροποιητικών πιέσεων αντιμετωπίζει η ελληνική κυβέρνηση, καθώς αναλαμβάνει πρωτοβουλίες εκτόνωσης της κρίσης στα ελληνοτουρκικά. Οι χαμηλοί τόνοι της αντιπολίτευσης και η σχετικά ήπια και μετριοπαθής στάση των κομμάτων στο κοινοβούλιο φαίνεται ότι αφήνει χώρο σε ακραίους κύκλους και παράκεντρα εξουσίας, που επιχειρούν να προωθήσουν ίδιες ατζέντες.
Οι εμπρηστικές, πολλές φορές, δηλώσεις του Ταγίπ Ερντογάν και υψηλόβαθμων Τούρκων αξιωματούχων, καθώς και οι υψηλού ρίσκου και προφίλ κινήσεις των τουρκικών αρχών στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, έχουν περιορίσει ασφυκτικά τα περιθώρια διπλωματικών και πολιτικών ελιγμών της ελληνικής κυβέρνησης, τόσο απέναντι στην Άγκυρα, όσο και εσωτερικά.
Βιώνοντας πολύπλευρες πιέσεις από τις τουρκικές παραβιάσεις, σε αέρα και θάλασσα, το προσφυγικό και τους εσωκομματικούς και ενδοκυβερνητικούς ανταγωνισμούς, το Μαξίμου επιχειρει να διατηρήσει την ψυχραιμία του, προβάλλοντας αυτοσυγκράτηση και να μεταδώσει σε ολόκληρο το φάσμα του μηχανισμού διαχείρισης κρίσεων και εξωτερικής πολιτικής τη στρατηγική επαναπροσέγγισης με την Τουρκία.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, έχοντας ζητήσει από τις ΗΠΑ να αναλάβουν πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση της εκτόνωσης της έντασης με την Τουρκία, χωρίς ωστόσο να προσδιορίζεται το εύρος και το πλέγμα τους, επιχειρεί να αποφύγει κινήσεις που θα μπορούσαν να δώσουν πατήματα θυματοποίησης στην Άγκυρα και να κερδίσει τις εντυπώσεις απέναντι στον Ντόναλντ Τραμπ, σχέση που εκμεταλλεύεται στο έπακρο ο Ταγίπ Ερντογάν.
Παράλληλα, η ελληνική κυβέρνηση επιχειρεί ενεργά την ένταξή και ευθυγράμμισή της με νέο γεωοικονομικό δόγμα των ΗΠΑ στην περιοχή, προσεγγίζοντας τη Σαουδική Αραβία, ενισχύοντας τις σχέσεις με το Ισραήλ, την Αίγυπτο και τα Εμιράτα και αποστασιοποιούμενη από το Ιράν. Οι κινήσεις αυτές, βέβαια, ενέχουν και σημαντικά ρίσκα, ιδιαίτερα στη φάση της μετάβασης αλλά και όσον αφορά τον τρόπο και το αποτύπωμα της υλοποίησής τους, τα οποία έχει κατ΄επανάληψη επισημάνει το Crisis Monitor.
Την ίδια στιγμή, όμως, παρατηρείται έλλειψη συνεννόησης, συντονισμού και ανταγωνισμοί που οδηγούν στην ανάληψη ετερόκλητων πρωτοβουλιών και πολλές φορές την εκπομπή διαφορετικών μηνυμάτων “κυψέλης” τα οποία είτε προκαλούν σύγχυση, είτε υπονομεύουν τη δυνατότητα του πρωθυπουργού να επιτύχει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα από τις κινήσεις. Ο παρατεταμένος και εν λειτουργία μετασχηματισμός του υπουργείου Εξωτερικών, η εκ βάθρων αναδιάρθρωση της ΕΥΠ, η ανασύνταξη των δομών για διαχείριση του προσφυγικού και η ο επαναπροσδιορισμός της δομικής και διοικητικής σχέσεις του Μαξίμου με τα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας, σε συνδυασμό με την εδραίωση του θεσμού του Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας, διαμορφώνουν αίσθηση πολυδιάπασης στον πυρήνα της κυβέρνησης.
Η όσμωση της πανσπερμίας θέσεων, προσεγγίσεων, αντιλήψεων και μηνυμάτων που εκπέμπονται ενεργητικά και παθητικά, είναι καίριας σημασίας για τη σταθεροποίηση του συστήματος, την οριοθέτηση των τουρκικών προκλήσεων και την εμπέδωση της στρατηγικής και της προοπτικής που αυτή δημιουργεί.
