Διαδικασία συντηρητικής αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους μέσω σχήματος πολυμερούς χρηματοδότησης, ώστε να περιορίσει το δημοσιονομικό κόστος και να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των αγορών, σχεδιάζει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, σύμφωνα με ποιοτικά στοιχεία που αναδεικνύει στην έκθεσή του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Με βάση την έκθεση, η Ελλάδα έχει εκφράσει την πρόθεση να πληρώσει άμεσα περίπου τα 4,6 δισ. SDR ή 5,7 δισ. ευρώ, κίνηση που θα συνέβαλε στην εξοικονόμηση τόκων πολλών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, καθώς το επιτόκιο με το οποίο επιβαρύνεται η Ελλάδα από τα δάνεια του ΔΝΤ φτάνει ακόμη και στο 4,9%, καθώς οφείλει ποσό που είναι κατά 318% μεγαλύτερο της ίδιας συμμετοχής της στο ΔΝΤ. Αντιστοίχως από τις αγορές δανείζεται με επιτόκια της τάξης του 3,5-4% και από το δημοσιονομικό μαξιλάρι που έχει αντλήσει από τον ESM είναι με πολύ μικρότερο επιτόκιο και εξασφαλισμένο με waiver έναντι ενδεχόμενων αυξήσεων στα επιτόκια από την ΕΚΤ.
Μείωση αυτής της αναλογίας θα επιφέρει αντίστοιχα και μείωση του επιτοκίου δανεισμού. Ιδιαίτερη αναφορά στο θέμα γίνεται και από τον εκπρόσωπο της Ελλάδας στο ΔΝΤ, Μιχάλη Ψαλιδόπουλο, στην επιστολή του ιδίου, η οποία και ενσωματώνεται στην έκθεση του Ταμείου, όπου αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι «η ελληνική κυβέρνηση εξετάζει περαιτέρω ενέργειες για να βελτιώσει το προφίλ του ελληνικού χρέους, μεταξύ των οποίων και η πρόωρη αποπληρωμή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Η απόφαση θα ληφθεί σε συνεννόηση με τους Ευρωπαίους εταίρους».
Με βάση τα τρέχοντα δεδομένα, η Ελλάδα οφείλει στο ΔΝΤ περί τα 9,5 δισ. ευρώ (7,7 δισ. SDR), τα οποία πρέπει να αποπληρώνει με ρυθμό 1,9 δισ. ευρώ ετησίως (1,5 δισ. SDR) έως τις αρχές του 2024).
Συνεπώς, η στρατηγική αναδιάρθρωσης ωφελεί τόσο στη μείωση του κόστους δανεισμού, όσο και στην επιμήκυνση των χρόνων, που σημαίνει βελτίωση της καμπύλης λήξεων, εμβάθυνση της αγοράς και πιο ουσιαστική επιστροφή στις αγορές, δεδομένου ότι οι δανειστές δημοσίου συμφέροντος περιορίζονται ταχύτερα.
Πολυμερής χρηματοδότηση
Σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα στο Μεσοπρόθεσμο και στο πλαίσιο μεταμνημονιακής παρακολούθησης, η Ελλάδα καλείται να αντλήσει 7 δισ. ευρώ για το 2019, 4 δισ τη διετία 2020-21 και 2,6 δισ. το 2022. Το 2023 η Ελλάδα πρέπει να αντλήσει 5,2 δισ. ευρώ και 12,5 δισ. ευρώ το 2024. Η συγκεκριμένη πρόβλεψη είναι άμεσα συνδεδεμένη και με την εκτίμηση για την εξέλιξη του αποθεματικού ασφαλείας. Το «μαξιλάρι» εκτιμάται στα 30 δισ. ευρώ αυτή τη στιγμή από το ΔΝΤ, ενώ προβλέπεται ότι θα περιοριστεί στα 22,9 δισ. ευρώ το 2019, στα 21,7 δισ. ευρώ το 2020 και στα 21 δισ. ευρώ το 2021. Για το 2022 προβλέπεται περαιτέρω πτώση στα 17 δισ. ευρώ και για το 2023 στα 11,1 δισ. ευρώ. Το χαμηλότερο επίπεδο εκτιμάται για το 2024, στα 10 δισ. ευρώ.
Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η Ελλάδα θα δαπανήσει κεφάλαια από το buffer για την αποπληρωμή χρέους, ενώ παράλληλα θα βγαίνει και στις αγορές. Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζεται η διμερής χρηματοδότησης του δημοσίου χρέους και βελτιώνονται οι ταμειακές ροές, οι οποίες ενισχύουν την ανθεκτικότητα της οικονομίας σε σοκ.
Εκτός αυτών των δύο πηγών, η Ελλάδα θα συνεχίσει να μειώνει το χρέος μέσω των αποκρατικοποιήσεων, οι οποίες αναμένεται να παράξουν σημαντικά έσοδα φέτος και το 2020. Επίσης, στο χρηματοδοτικό σχήμα θα συμμετέχουν τα repos, τα οποία στόχος είναι να μειώνονται, αλλά σε κάθε περίπτωση θα υπάρχουν. Επίσης, το πλαίσιο χρηματοδότησης διευρύνεται περαιτέρω από τα πρωτογενή πλεονάσματα, τα οποία αν και θεωρούνται αντιπαραγωγικά για την οικονομία, εν τούτοις εμπνέουν εμπιστοσύνη στους πιστωτές, καθώς προστίθενται στο δημοσιονομικό “μαξιλάρι”.
Σε αυτό το πλάνο, ωστόσο, δεν περιλαμβάνονται τα κεφάλαια που θα λαμβάνει η χώρα από την επιστροφή κερδών από τα ελληνικά ομόλογα (SNP’s και ANFA’s), τα οποία θα διοχετεύονται είτε για αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων χρεών του Δημοσίου, είτε στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων.