Τα σενάρια για συμμετοχή του σε σχήμα διάσωσης των ελληνικών τραπεζών διέψευσε ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας, όπως ήταν αναμενόμενο, από την Παρασκευή, όταν κορυφώθηκε η φημολογία για σχέδιο εγγύησης των κόκκινων δανείων με τα λεφτά του “μαξιλαριού”, μήνυμα τόσο προς τις αγορές αλλά και στους τραπεζίτες και το πολιτικό προσωπικό, το οποίο όμως δεν είναι απαγορευτικό για τη συμμετοχή του ελληνικού Δημοσίου σε ένα τέτοιο εγχείρημα.
«Ο ΕΜΣ παρακολουθεί από κοντά τις τελευταίες εξελίξεις στον ελληνικό τραπεζικό τομέα ως μέρος των υποχρεώσεων του ως μεγαλύτερος πιστωτής της Ελλάδας. Ωστόσο, οι αναφορές στον Τύπο σχετικά με τον ΕΜΣ να αποτελεί μέρος των προπαρασκευαστικών εργασιών για πιθανό σχέδιο επέμβασης υπέρ των ελληνικών τραπεζών είναι λανθασμένες»
δήλωσε χαρακτηριστικά εκπρόσωπος του ESM, όπως αναφέρουν δημοσιεύματα στα οικονομικά media.
Η στάση του ESM ήταν απόλυτα λογική και αναμενόμενη, καθώς η έξοδος της Ελλάδας χωρίς προληπτική γραμμή στήριξης έχει κλείσει το κεφάλαιο της χρήσης κονδυλίων του ESM, καθώς κάτι τέτοιο θα συνιστούσε νέο Μνημόνιο.
Όσον αφορά τη χρήση κεφαλαίων του buffer των 25 δισ., το θέμα παραμένει ανοιχτό ή ακόμα και ανοίγει με τη δήλωση του ESM, καθώς αυτά είναι κεφάλαια που έχουν εκταμιευθεί τη χρήση τους έχει το ελληνικό Δημόσιο. Συνεπώς, με βάση τη συμφωνία εξόδου από το Μνημόνιο, οι χρήσεις των 25 δισ. είναι μεν συγκεκριμένες -και δεν προβλέπεται στήριξη τραπεζών- αλλά μπορούν να μεταβληθούν με απόφαση του Eurogroup, κατόπιν αιτήματος της Ελλάδας.
Όπως έχει επισημάνει το Crisis Monitor, στόχος του ΤΧΣ και των τραπεζιτών είναι να διαμοιράσουν το ρίσκο χωρίς να κινδυνεύσουν να χάσουν τα κλειδιά των τραπεζών, αυτό διασφαλίζεται από όλα τα σχέδια που δεν περιλαμβάνουν αυξήσεις κεφαλαίου, στις οποίες θα μπορούσε να βρεθεί το Δημόσιο να αποκτά μετοχές, ακόμα και περισσότερες κατ αναλογία της συμμετοχής του, εφόσον δεν υπάρξει επαρκές ενδιαφέρον από επενδυτές.
Οι δηλώσεις του εκπροσώπου του ESM είναι αρκετές ελλειπτικές, δεν απευθύνονται στην κατάσταση αλλά διαψεύδουν μόνο τη χρήση νέων κεφαλαίων προς διάσωση, αφήνοντας ανοιχτά, όμως, σειρά άλλων σεναρίων, καθώς δεν κάνουν επίκληση του ισχύοντος πλαισίου ή της BRRD, της οδηγίας δηλαδή που προβλέπει bail-in.
