Την επιχείρηση “επιστροφή στην κανονικότητα” αναβιώνει το Μαξίμου μετά το Δημοψήφισμα στην πΓΔΜ, εγκαταλείποντας “πάση δυνάμει” την εκλογολογία και εστιάζοντας στις μεταρρυθμίσεις και τα ανοιχτά μέτωπα, σε μια ύστατη προσπάθεια να προλάβει τα χειρότερα, τα οποία, όμως, φαίνεται ότι είναι ήδη εδώ, αν κρίνει κανείς από το άγριο ξεπούλημα στο Χρηματιστήριο.
Οι ελληνικές τράπεζες αποδεικνύονται “αναιμικές” και οι διοικήσεις (στις περισσότερες περιπτώσεις) αδύναμες, όταν κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν αλληλεπικαλυπτόμενες κρίσεις σε εφαπτόμενες με την Ελλάδα χώρες. Χωρίς βούληση και δυνατότητα να πράξουν τα δέοντα για την αντιμετώπιση των αντιξοοτήτων, που αν μη τι άλλο ήταν αναμενόμενες, οι διοικήσεις των τραπεζών κατέληξαν να πελαγοδρομούν πουλώντας δάνεια σε όποιον αγόραζε και απέχοντας από συζητήσεις για προσέλκυση επενδυτών. Επιπροσθέτως, ο λάθος χρονισμός και η ένταση των κυβερνητικών χειρισμών, επέτειναν τα εγνωσμένα προβλήματα και τις ανήγαγαν τις συστημικές αδυναμίες και την έλλειψη συντονισμού σε μείζον πρόβλημα.
Το Crisis Monitor έχει από τις αρχές του 2018 επισημάνει τους τομείς που αντιμετωπίζουν προβλήματα οι ελληνικές τράπεζες, την προοπτική κλιμάκωσης του πολιτικού και του country risk εφιστώντας την προσοχή στην ανάγκη έγκαιρων, ή ακόμα και πρόωρων ενεργειών για την άντληση κεφαλαίων και την κεφαλαιακή αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος, ενόψει της Βασιλείας ΙΙΙ, ωστόσο οι διοικήσεις των τραπεζών επέμειναν στην τακτική “wait and see” προσβλέποντας σε αναβολές, εξαιρέσεις και πιέζοντας για ειδικό θεσμικό πλαίσιο.
Όπως φαίνεται, οι επιπτώσεις επιπτώσεις των παράλληλων κρίσεων σε Ιταλία, Σκοπιανό και τράπεζες και η πρόσμιξή τους με τη μικροπολιτική στην Ελλάδα, είχαν υποεκτιμηθεί.
Η χρονική σύμπτωση της ιταλικής κρίσης, με την κορύφωση του Σκοπιανού και τα αποτελέσματα των τραπεζών δημιούργησαν “κοκτέιλ μολότοφ”, απομάκρυναν εν δυνάμει επενδυτές, ανάγοντας την επιδείνωση του κλίματος σε κρίση αξιοπιστίας, η οποία εντάθηκε όταν η κυβέρνηση σήκωσε το γάντι της πολιτικής αντιπαράθεσης αγνοώντας τους κινδύνους που προκαλούν οι απειλές πρόωρων εκλογών δια στόματος πρωθυπουργού, ιδιαίτερα μάλιστα όταν απευθύνεται σε διεθνές ακροατήριο.
Επιχείρηση σταθερότητα
Το Μαξίμου με διαρροές από την επομένη του Δημοψηφίσματος και εν συνεχεία με μπαράζ παρεμβάσεων από τον Φώτη Κουβέλη και τον Ευκλείδη Τσακαλώτο γίνεται προσπάθεια να πέσουν οι τόνοι και να στραφεί το ενδιαφέρον στις εν εξελίξει κυβερνητικές δράσεις και την καθημερινότητα, σχέδιο που είναι άγνωστο αν θα αποδειχθεί επαρκές ή “πολύ λίγο, πολύ αργά”.
Οι διοικήσεις των τραπεζών, από την πλευρά τους, επιχείρησαν να προβάλουν θετικά σημεία εκθέσεων μέσω των media για να βελτιώσουν το κλίμα στην Ελλάδα, κινήσεις που όμως δεν έχουν ουσιαστικό αντίκτυπο στην αγορά και στο διεθνές ακροατήριο που απευθύνονται προς άγρα κεφαλαίων και για πώληση δανείων.
…εν μέσω σκανδάλων
Το Selloff στο Χρηματιστήριο με επίκεντρο τις τράπεζες, το σκάνδαλο Folli Follie, η έλλειψη ολοκληρωμένου σχεδίου προσέλκυσης επενδύσεων και οι εξωγενείς παράγοντες που επηρεάζουν το κλίμα αποδεικνύονται ιδιαίτερα ισχυροί καταλύτες που εκπέμπουν σταθερά μηνύματα αβεβαιότητας, καθιστώντας τους εν δυνάμει επενδυτές πιο επιφυλακτικούς και τους εταίρους ανήσυχους.
Παρά τις διαβεβαιώσεις και τα stress tests, όπως έχει εγκαίρως επισημάνει το Crisis Monitor, οι ελληνικές τράπεζες αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας και ποιότητας κεφαλαίων, καθώς το ήμισυ των ιδίων κεφαλαίων τους είναι… αέρας, μιας και καλύπτονται από τον αναβαλλόμενο φόρο, που δεν είναι ρευστό αλλά απαίτηση έναντι του Δημοσίου. Τα πραγματικά stress tests, όμως, από τις αγορές, λόγω Ιταλίας, αποκάλυψαν και την αδυναμία των διοικήσεων να επιτύχουν τους στόχους και να υλοποιήσουν τα συμφωνηθέντα.
Τα στοιχεία ήταν γνωστά
Σε πρόσφατη ανάλυσή της η Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή προσδιορίζει το κεφαλαιακό κενό που έχουν δεσμευτεί ότι θα καλύψουν μέχρι το 2020 οι ελληνικές τράπεζες στα 5,8 δισ., ανακοίνωση που υποτιμήθηκε τόσο από τα ελληνικά media όσο και από την κυβέρνηση, η οποία ήδη γνώριζε τα στοιχεία, αγνοούσε όμως τις επιπτώσεις που θα είχε στην προσπάθεια αυτή η πολιτική αβεβαιότητα.
Το ΔΝΤ, η Moody’s, η Citi και η Fitch έχουν προειδοποιήσει από την άνοιξη για τα επερχόμενα προβλήματα στις τράπεζες, επισημαίνοντας παθογένειες και χαρακτηρίζοντας υπερφιλόδοξα τα business plans των διοικήσεων. Η Τράπεζα της Ελλάδος, αναγκάστηκε να αρχίσει το “ξήλωμα του πουλόβερ” των επιχειρηματικών σχεδίων και των capital action plans, επιβεβαιώνοντας στην αστοχία στα NPL’s. Η κυβέρνηση όμως βρισκόταν ήδη σε διαφορετικό βηματισμό οδεύοντας για πολιτικές συγκρούσεις και αύξηση του country risk.
