Υπερβολικά μεγάλη είναι η κινητοποίηση δυνάμεων τόσο του NATO όσο και της Ρωσίας στα ανατολικά σύνορα της Ευρώπης, στις χώρες της Βαλτικής ανεβάζοντας το γεωπολιτικό θερμόμετρο και τον κίνδυνο θερμού επεισοδίου στην περιοχή.
Το NATO έχει αναπτύξει δύναμη που προσεγγίζει τους 20,000 στρατιώτες καθώς και τανκς και πλήρη υποστήριξη κατά μήκος των ρωσικών συνόρων, ενώ η Γερμανία σε μια προσπάθεια αποκλιμάκωσης έχει τοποθετήσει μια νέα μονάδα αντιαεροπορικών πυραύλων patriot.
Κινήσεις όμως κάνει και ο Βλάντιμιρ Πούτιν απαντώντας στις νατοϊκές δυνάμεις, μεταφέροντας μια συστοιχία βαλλιστικών πυραύλων Iskander στην περιοχή καθώς και 100.000 στρατιώτες έως το τέλος του καλοκαιριού. Η στρατιωτική δύναμη, η οποία θα είναι η πολυπληθέστερη στρατιωτική δύναμη υπό μία κοινή διοίκηση από την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, θα πραγματοποιήσει ασκήσεις, προγραμματισμένες για διάρκεια πολλών μηνών, στη Λευκορωσία, τη Βαλτική Θάλασσα, τη δυτική Ρωσία και το Καλίνινγκραντ.
Μεγάλη διακλαδική άσκηση πραγματοποίησε το NATO στην περιοχή εμπλέκοντας στρατό από ολόκληρη την Ευρώπη, η ένταση -όσον αφορά το NATO- μεταφέρεται στα Σκόπια.
Η Ρωσία από την πλευρά της πραγματοποίησε ήδη κοινά ναυτικά γυμνάσια με το κινεζικό πολεμικό ναυτικό στη Βαλτική, την πρώτη φορά που κινεζικά πολεμικά πλοία συμμετέχουν σε ασκήσεις εκτός της διοικητικής περιοχής της χώρας τους.
Με μια πρώτη ανάγνωση, η συγκεκριμένη κίνηση θα μπορούσε να ιδωθεί ως επέκταση των τελευταίων αντιποίνων κατά των ΗΠΑ για τις νέες κυρώσεις κατά τις Μόσχας, εντούτοις αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου πλάνου του Ρώσου προέδρου να «ορθώσει» το ανάστημα της ρωσικής στρατιωτικής ισχύος, το οποίο εντάσσεται στη γενικότερη διεκδικητική και επιθετική στάση της Ρωσίας. Θα αποτελέσει ουσιαστικά ένα ακόμη κομμάτι ενός παζλ που απαρτίζεται από διάφορες δράσεις του Κρεμλίνου, όπως η φερόμενη εμπλοκή στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, η στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, η προσάρτηση της Κριμαίας και η συμμετοχή στις συγκρούσεις στην ανατολική Ουκρανία.
Τα μέτωπα αντιπαράθεσης της Ρωσίας με το NATO όμως δεν περιορίζονται στη Βαλτική αλλά εκτείνονται στα Βαλκάνια, ξεκινώντας από το Μαυροβούνιο και τη Σερβία και φτάνοντας μέχρι την πΓΔΜ και τη Ρουμανία.
Το NATO φοβάται ότι οι ασκήσεις αυτές μπορεί να λειτουργήσουν ως πρόσχημα για την ενίσχυση της ρωσικής στρατιωτικής παρουσίας στη Λευκορωσία, μία χώρα της κεντρικής Ευρώπης που συνορεύει με τρεις καίριους νατοϊκούς συμμάχους: την Πολωνία, τη Λεττονία και τη Λιθουανία. Παρότι αρκετοί στρατιωτικοί δυτικοί αξιωματούχοι δηλώνουν ότι όλα αυτά δεν σημαίνουν πως οι δύο πλευρές βρίσκονται στα πρόθυρα ενός ευρέος καταστροφικού πολέμου, εκφράζουν παράλληλα την αγωνία τους για μία πιθανή ακούσια σύρραξη, η οποία θα έρθει ως αποτέλεσμα της αυξημένης ρωσικής στρατιωτικής δραστηριότητας.
Σε αντίθεση με τον «υβριδικό πόλεμο» που διεξήγαγε στην ανατολική Ουκρανία, ο οποίος περιελάμβανε κυβερνοεπιθέσεις, εκστρατείες παραπληροφόρησης και επιστράτευση ντόπιων φιλορωσικών δυνάμεων, οι οποίες πλαισίωναν τη στρατιωτική ρωσική ισχύ, σήμερα τα πράγματα μοιάζουν διαφορετικά.
Στις επερχόμενες ασκήσεις αναμένεται να λάβει μέρος μία ιστορική τεθωρακισμένη και μηχανοκίνητη μονάδα με την ονομασία «First Guards Tank Army», φημισμένη για τις μάχες τις στο Ανατολικό Μέτωπο κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς και για την καταστολή της Άνοιξης της Πράγας το 1968, η οποία παρότι «ανενεργή» για σχεδόν 20 χρόνια, ανασυστάθηκε από τον πρόεδρο Πούτιν, με σκοπό να ενισχύσει τις επιθετικές ικανότητες του ρωσικού στρατού και να προβεί σε μια επιπλέον επίδειξη της στρατιωτικής ισχύος της χώρας. Σε συνδυασμό με άλλη μία μηχανοκίνητη μονάδα που βρίσκεται κοντά στα σύνορα με τη Λευκορωσία, ο ρωσικός στρατός θα έχει σε στρατιωτική ετοιμότητα 800 τεθωρακισμένα οχήματα, περισσότερα απ’ όσα έχει το ΝΑΤΟ στις Βαλτικές Χώρες, την Πολωνία και τη Γερμανία μαζί.
Ωστόσο αυτή η επιχειρηματολογία που προβάλλεται από τους New York Times δεν είναι ανεπηρέαστη αλλά αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης προβληματικής πάνω στην οποία οικοδομήθηκε η αύξηση της παρεμβατικότηας του NATO εντός των ευρωπαϊκών συνόρων και κατά της οποίας έχουν ταχθεί τόσο η Γερμανία όσο και η Γαλλία. Η ίδια συλλογιστική είναι αυτή που επιτάσσει τις νέες πρόσθετες κυρώσεις στη Μόσχα υπό την ανάγκη περιορισμού της διασύνδεσης με την Ευρώπη και την ισχυροποίησης του Βλάντιμιρ Πούτιν μέσα από αυτή τη σχέση.
Στη λογική αυτή έχει όμως αντιδράσει η Ευρώπη τόσο μέσω της Γερμανίας όσο και δια στόματος του Ζαν Κλωντ Γιούνκερ που έχει απειλήσει με απάντηση της Κομισιόν στις ΗΠΑ εντός ημερών αν πληγούν ευρωπαϊκές εταιρίες από τις κυρώσεις η και θιγεί η ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια.
Παρότι η Ρωσία προσπαθεί να καθησυχάσει το ΝΑΤΟ σχετικά το μέγεθος των επικείμενων ασκήσεων, κάνοντας λόγο για συμμετοχή σε αυτές λιγότερων από 13.000 στρατιώτες, οι αξιωματούχοι του ΝΑΤΟ παραμένουν ανήσυχοι, πιστεύοντας ότι οι ασκήσεις σκοπεύουν να τεστάρουν τις δυνατότητες της ρωσικής πολεμικής μηχανής σε έναν πιθανό ανοιχτό πόλεμο, επιστρατεύοντας σε αυτές ακόμη και τις πολιτικές υπηρεσίες της χώρας.
Με το NATO να καθορίζει πλέον μονόπλευρα την Ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική απέναντι στη Ρωσία η Γερμανία και η Γαλλία προωθούν με διαδικασίες fast track την ίδρυση επιχειρησιακού ευρωστρατού, ο οποίος αν και θα συνεργάζεται με το NATO θα έχει διοικητική και εξοπλιστική αυτοτέλεια, ηγεσία και δύναμη ταχείας αντίδρασης.
