Την πολιτική του αυτοκτονία πέτυχε ο Γερούν Ντάισελμπλουμ με τις δηλώσεις του για τις χώρες του Νότου και τη μετέπειτα στάση του, καθώς αν και είχε ισχυρές πιθανότητες να παραμείνει στο τιμόνι του Eurogroup, ακόμα και μετά τον σχηματισμό κυβέρνησης στην Ολλανδία, ερήμην του κόμματός του, κατάφερε να καταστήσει εαυτόν βαρίδι.
Σε αυτή τη φάση το ελληνικό πρόβλημα αποτελεί στην ουσία τη γραμμή ζωής του Ολλανδού πολιτικού καθώς έχοντας αποτύχει παταγωδώς στις εκλογές στην Ολλανδία και δημιουργώντας ενιαίο και αρραγές μέτωπο εναντίων του στην Ευρώπη αυτό που τον σώζει είναι η ανάγκη σταθερότητας για την ολοκλήρωση της ελληνικής αξιολόγησης.
Σε αυτό το πλαίσιο η αποτελεσματική -και όχι εμπρηστική- συμβολή του σε αυτή την κατεύθυνση για μπορούσε να παρατείνει τη θητεία του έως τον ορισμό νέου υπουργού Οικονομικών από την Ολλανδία και την εκκίνηση διαδικασιών εκλογής νέου επικεφαλής του Eurogroup.
Σε διαφορετική περίπτωση οι “Νότιοι” θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα εκμεταλλευτούν την πολιτική αυτοχειρία του Γερούν Ντάισελμπλουμ για να πάρουν τον έλεγχο του Eurogroup από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και να επιβάλλουν πρόσωπο της δικής τους επιρροής. Σε μια τέτοια εξέλιξη δεν μπορούν να αποκλειστούν εκπλήξεις.
Όπως αναφέρει και η “Καθημερινή” ο Γερούν Ντάισελμπλουμ τελεί σε καθστώς πολιτικής καραντίνας καθώς τον απομόνωσαν ακόμη και οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές, που αποτελούν την πολιτική του οικογένεια. Όπως αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους
«τα λόγια του υπό καμία έννοια δεν εκπροσωπούν το όραμα της πολιτικής μας οικογένειας»,
Ο μόνος που τον υπερασπίστηκε ανοικτά ήταν ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε, και αυτός όχι για τα σχόλια που έκανε, αλλά για «την εργασία του κ. Ντάισελμπλουμ ως προέδρου του Eurogroup».
Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ σε μια προσπάθεια να “σώσει οτιδήποτε αν σώζεται” έκανε λόγο για παρεξήγηση των λεγομένων του, διευκρινίζοντας ότι δεν έπρεπε να εκληφθούν ως «διαχωρισμός» ανάμεσα σε Νότο και Βορρά, προσθέτοντας ότι το ύφος του είναι πάντα ευθύ και εξέφρασε τη συγγνώμη του αν αυτό προσέβαλε κάποιους, χωρίς ωστόσο να ανακαλεί. Παρ’ όλο που ο ίδιος δεν προτίθεται να παραιτηθεί, οι λίγες ελπίδες που είχε να παραμείνει μέχρι τον Ιανουάριο του 2018 που λήγει η θητεία του μηδενίζονται.
