Με σκληρές -εθνικιστικού τύπου- δηλώσεις απάντησε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Πάνος Καμμένος στον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών, Μελβούτ Τσαβούσογλου, ο οποίος είχε κλιμακώσει την επιθετική ρητορική σε “πόλεμο δηλώσεων” με τον Έλληνα ομόλογό του Νίκο Κοτζιά.
Ο Πάνος Καμμένος δήλωσε, μεταξύ άλλων, ότι
«Δεν υπάρχει θέμα να πατήσει ελληνικό νησί ο Τσαβούσογλου. Αν θέλουν ας δουν. Να δω πώς θα φύγουν από εκεί αν πατήσουν το πόδι τους»
Απαντώντας στην δήλωση Τσαβούσογλου ότι:
«αν θέλαμε να ανεβούμε στα Ίμια θα μπορούσαμε».
Η απάντηση του Πάνου Καμμένου ωστόσο κινείται στα όρια του διπλωματικού πρωτοκόλλου καθώς η δημόσια αντιπαράθεση αφορούσε τους υπουργούς Εξωτερικών των δυο χωρών.
Υπ αυτό το πρίσμα η τοποθέτηση του Έλληνα υπουργού Άμυνας εντάσσεται στο πλαίσιο της μικροπολιτικής εκμετάλλευσης της έντασης και όχι στο πεδίο της ουσιαστικής διπλωματικής αντιπαράθεσης.
«Οποιαδήποτε πρόκληση απαντάται» διεμήνυσε ο υπουργός Άμυνας.
«Κάθε αεροπλάνο που παραβιάζει τον εθνικό εναέριο χώρο, κάθε πλοίο που παραβιάζει τα εθνικά χωρικά ύδατα αντιμετωπίζονοται. Δεν πρέπει να ανησυχεί ο ελληνικός λαός. Οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι έτοιμες να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε πρόκληση».
Απευθυνόμενος στον Τούρκο ΥΠΕΞ είπε «να του θυμίσουμε ότι πρωθυπουργός δεν είναι ο Σημίτης αλλά ο Τσίπρας και ΥΠΕΞ ο Κοτζιάς και όχι ο Πάγκαλος και υπ. Άμυνας εγώ».
Κληθείς στη συνέντευξή του στο ΣΚΑΪ να σχολιάσει την προκλητικότητα των Τούρκων ο υπουργός Άμυνας είπε ότι «αυτές οι προσπάθειες να καλέσουν κοντά τους τους εθνικιστές με κορυφαία την κίνηση του Τούρκου πρωθυπουργού να κάνει το σήμα των γκρίζων λύκων μέσα στη Βουλή είναι κινήσεις πανικού που δημιουργούν επικίνδυνες καταστάσεις στην περιοχή».
«Η Ελλάδα δεν απαντά σε προκλήσεις λεκτικές αλλά δεν θα κάνει πίσω σε κυριαρχικά δικαιώματα. Τα στημένα επεισόδια των Τούρκων προκαλούν θημυδία» κατέληξε για το θέμα ο υπουργός Άμυνας.
Είχε προηγηθεί η απάντηση του Νίκου Κοτζιά:
«Όταν κάποιος αδυνατεί να απαντήσει πολιτικά στα γεγονότα, πιθανόν, να μην τα κατανοεί. Ίσως να μην αντιλαμβάνεται τις τεχνικές, νομικές και πολιτικές πλευρές των ζητημάτων και γι’ αυτό επιλέγει τις προσωπικές επιθέσεις. Επιθέσεις που δεν προάγουν τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών και είναι ξένες στον πολιτικό πολιτισμό μας. Ο καθείς και το μέτρο του».
