Επικριτικός για το ρόλο του ΔΝΤ στις διαπραγματεύσεις ήταν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Guardian, ενώ παράλληλα επισήμανε ότι ακόμα δεν υπάρχει συμφωνία με τους θεσμούς σε τίποτα.
Η αποστασιοποίηση από το ΔΝΤ, παρά το γεγονός ότι το άρθρο των Τόμσεν και Όμπσφελντ θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί υποστηρικτικά για τις ελληνικές θέσεις αλλά και η στρατηγική πολλών ανοιχτών θεμάτων που φαίνεται να ακολουθεί ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών προδιαθέτουν για μια εφ’ όλης της ύλης διαπραγμάτευση τόσο σε τεχνικό επίπεδο όσο και σε πολιτικό στη συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με την Άγκελα Μέρκελ και στη Σύνοδο Κορυφής.
Αν και η ελληνική κυβέρνηση έχει κατεβάσει τους τόνους και ακολουθεί στρατηγική χαμηλών προσδοκιών, εν τούτοις φαίνεται ότι περιμένει πολλά από τις επαφές του πρωθυπουργού.
Όπως έχει εγκαίρως επισημάνει το Crisis Monitor βασικό διαπραγματευτικό χαρτί του Αλέξη Τσίπρα είναι η αποδοχή επανεργοποίησης της συμφωνίας «Δουβλίνο ΙΙ» που σημαίνει την επιστροφή προσφύγων και μεταναστών από άλλες χώρες στην Ελλάδα.
Πρόκειται για μια κομβική συμφωνία καθώς η εφαρμογή της θα επιτρέψει στην Κομισιόν να πιέσει τις χώρες που έχουν επιβάλλει περιορισμούς στη Σένγκεν να τους άρουν τον Μάρτιο που λήγει η παράταση που τους έχει χορηγηθεί.
Ωστόσο ο Αλέξης Τσίπρας θέλει ανταλλάγματα για να συναινέσει, αλλά επιχειρεί να πάρει σε ένα φάσμα πραγμάτων και όχι μονοδιάστατα στο προσφυγικό.
Για το λόγο αυτό ο Ευκλείδης Τσακαλώτος κρατά ανοιχτά όλα τα θέματα της διαπραγμάτευσης, αν και σε πολλά έχει υπάρξει συναίνεση των δυο πλευρών.
Ο υπουργός Οικονομικών μεταξύ άλλων δήλωσε ότι
«Το ΔΝΤ έχει κάνει ελάχιστα για να ελαφρύνει τις πιέσεις σε βάρος της Ελλάδας. «Αντί να έχει το θάρρος των απόψεών του και να μας βοηθήσει να μειώσουμε το μέγεθος ή και τη χρονική διάρκεια των πλεονασμάτων, μας ασκεί κάθε πίεση για να προσδιορίσουμε τα νέα μέτρα λιτότητας για το 2019 και ύστερα».
Ουσιαστικά το ΔΝΤ ζητά από τους Έλληνες συνταξιούχους και τα χαμηλά εισοδήματα να κάνουν μεγαλύτερη οικονομία, ενώ δεν αναφέρει όλη την αλήθεια, υποστηρίζει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.
«Οι δαπάνες της Ελλάδας για τις συντάξεις και άλλα επιδόματα ανέρχονται περίπου στο 70% του μέσου όρου της ΕΕ και στο 52% της Γερμανίας. Είναι δυνατόν όταν περίπου το 45% των συνταξιούχων λαμβάνουν μηνιαίες συντάξεις κάτω από το όριο της φτώχειας των 665 ευρώ και σχεδόν τέσσερα εκατομμύρια άτομα, δηλαδή πάνω από το ένα τρίτο του πληθυσμού, βρίσκονται στην κατηγορία που κινδυνεύει με φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό, το βασικό πρόβλημα της Ελλάδας να είναι ότι οι συντάξεις και οι φοροαπαλλαγές είναι πολύ γενναιόδωρες;»
«Την ίδια ώρα, ο μόνος λόγος που περισσότεροι άνθρωποι εξαιρούνται από την καταβολή φόρου εισοδήματος είναι ότι λιγότεροι άνθρωποι έχουν αξιοπρεπή εισοδήματα. Άρα το ΔΝΤ που υποτίθεται ότι επανεξετάζει τη σχέση μεταξύ ανάπτυξης και ανισότητας, και που ορθώς δίνει έμφαση στην σημασία της ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς, φαίνεται να μην γνωρίζει ότι η περαιτέρω μείωση των συντάξεων και των φοροαπαλλαγών δεν μπορεί παρά να αποτύχει, αυξάνοντας την ανισότητα και την κοινωνικό αποκλεισμό. Αλλά τουλάχιστον τότε θα βγαίνουν τα νούμερα».
Ο υπουργός Οικονομικών αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι η Αθήνα έχει συμφωνήσει με το αίτημα των εταίρων της στην Eυρωζώνη να επιδιώξει πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ την περίοδο μετά τη λήξη του προγράμματος.
Αντ’ αυτού, είπε ότι η ελληνική κυβέρνηση προσέφερε μια συμβιβαστική λύση όταν συναντήθηκαν οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης στις 5 Δεκεμβρίου.
«Παρουσίασα τη θέση της ελληνικής κυβέρνησης, ότι τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για μια οικονομία όπως της Ελλάδας και αυτό που έχει περάσει κατά τη διάρκεια της κρίσης δεν έχουν κανένα οικονομικό ή πολιτικό νόημα»
επέμεινε ο υπουργός.
«Κάποια κράτη μέλη υποστήριζαν τη θέση ότι το 3,5% θα πρέπει να διατηρηθεί για 10 χρόνια. Άλλα κινούνται προς ένα συμβιβασμό πέντε ετών. Η ελληνική θέση είναι ότι κανένα από τα δύο δεν θα λειτουργήσει για την Ελλάδα και προτείναμε το συμβιβασμό του να μειωθεί άμεσα στο 2,5%, αλλά συμφωνώντας με τους θεσμούς ότι η μείωση μιας ποσοστιαίας μονάδας από το 3,5% θα διατεθεί αποκλειστικά για τη μείωση της φορολογίας στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, βελτιώνοντας έτσι την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη. Ποια ήταν η απάντηση του ΔΝΤ; Το ΔΝΤ υποστήριξε στο Eurogroup ότι: ‘Δεν έχει σημασία για εμάς εάν είναι τρία, πέντε ή δέκα χρόνια υψηλών πλεονασμάτων, και πάλι θα χρειαστεί να δούμε περισσότερα μέτρα για να βγουν τα νούμερα καθώς δεν πιστεύουμε ότι το 3,5% είναι εφικτό χωρίς τέτοια νούμερα’. Δεν μπήκε καν στον κόπο να απαντήσει στην συμβιβαστική μας πρόταση».
Ο υπουργός Οικονομικών τόνισε: «Η Ελλάδα δεν έχει ‘συμφωνήσει’ σε τίποτα ακόμα. Ωστόσο, βρίσκεται υπό έντονες πιέσεις από τους πιστωτές της να το κάνει. Το ΔΝΤ έχει κάνει ελάχιστα για να ελαφρύνει αυτή την πίεση. Αντί να έχει το θάρρος των απόψεών του και να μας βοηθήσει να μειώσουμε το μέγεθος ή και τη χρονική διάρκεια των πλεονασμάτων, μας ασκεί κάθε πίεση για να προσδιορίσουμε τα νέα μέτρα λιτότητας για το 2019 και ύστερα».