Ομιλία που επιδέχεται πολλών ερμηνειών πραγματοποίησε σε εκδήλωση του τουρκικού πολεμικού ναυτικού ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος, μεταξύ άλλων, ανακοίνωσε και την έναρξη της διαδικασίας κατασκευής αεροπλανοφόρων.
Είναι γνωστό πως κινήσεις τέτοιου βεληνεκούς και επιπέδου δεν προαναγγέλονται, ούτε διαφημίζονται καθώς θεωρείται βέβαιο ότι θα αποτελέσουν σημείο τριβής και πολιτικό-διπλωματικής αντιπαράθεσης.
Το ενδεχόμενο διεύρυνσης της αμυντικής βιομηχανίας της Τουρκίας και κατασκευής αεροπλανοφόρων θεωρείται σίγουρο ότι θα προκαλούσε την ακαριαία αντίδραση της Ρωσίας, του Ισραήλ και εν συνεχεία των ΗΠΑ.
Μια τέτοια κίνηση θα άλλαζε δραστικά την ισορροπία δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, της Βαλτικής ακόμα και της Αδριατικής, ανατρέποντας το γεωστρατηγικό status quo, κάτι που δεν θα ήθελαν ούτε η Ρωσία, ούτε οι ΗΠΑ να συμβεί και σίγουρα όχι με επικεφαλής της Τουρκίας τον Ερντογάν.
Η τουρκική ηγεσία γνωρίζει προφανώς τις αντιδράσεις που θα προκαλέσει η δήλωση αυτή του Ρετζέν Ταγίπ Ερντογάν και προφανώς σε αυτές επενδύει αναζητώντας αντισταθμιστικά οφέλη και ένα νέο γύρο διαπραγματεύσεων.
Με δεδομένο ότι η Τουρκία σε αυτή τη φάση προσπαθεί να εμποδίσει τα σχέδια οικοδόμησης κουρδικού κράτους κατα μήκος της Συριακής Μεθωρίου και του Βορείου Ιράκ και της σύγκρουσης επ αυτού με ΗΠΑ και Ρωσία, η δήλωση του Ερντογάν θα μπορούσε να αποσκοπεί σε μια προσπάθεια επαναδιαπραγμάτευσης.
Για το λόγο αυτό άλλωστε τα τουρκικά media έδωσαν μεγάλη έκταση σε μια απλή αναφορά του Ερντογάν στο πλαίσιο ομιλίας προς το ναυτικό.
ΣΥνεπώς και με τις υπηρεσίες πληροφοριών να μην έχουν στοιχεία για την προσπάθεια ανάπτυξης τέτοιου οπλοστασίου από το τουρκικό πολεμικό ναυτικό, η δήλωση Ενρτογάν είναι μάλλον ένα όπλο για να τον ξαναβάλει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Αυτό που μένει τώρα είναι η απάντηση των θιγόμενων, η οποία το πιθανότερο είναι ότι θα είναι παρασκηνιακή, αν υπάρξει. Το επικρατέστερο σενάριο είναι να μην υπάρξει αντίδραση σε αυτή τη φάση ώστε να υποχρεωθεί ο Ερντογάν να ανοίξει κι άλλα από τα χαρτιά του, αν έχει.
Ο Ερντογάν προσπαθώντας να ενισχύσει τη διαπραγματευτική του θέση αναφέρθηκε στη μείωση της εξωτερικής εξάρτησης της Τουρκίας στο 40% από το 80% το 2002, θέλωντας με αυτό τον τρόπο να κάνει επίδειξη δύναμης και πολιτικής ανεξαρτησίας.
